Schande! Een rokkostuum gekocht en nog gedeclareerd ook. Soms vind ik echt dat dat gezeur over declaratiegedrag veel te ver gaat. Stel: u hebt een rokkostuum nodig. Als je er daar van een aanschaft, is het niet omdat je het zo leuk vind in je vrije tijd in rokkostuum door het leven te gaan, naar je familie, je volkstuintje, Turkije in de zomerzon of zelfs op een begrafenis van een geliefd familielid. Immers, als je in Nederland in je vrije tijd in rokkostuum draagt, word je hoogstwaarschijnlijk met gezwinde spoed, desnoods met een handtekening van de burgemeester die bij gedwongen opname toestemming moet verlenen, naar de dichtstbijzijnde psychiatrische inrichting gezonden, geinterneerd en vervolgens gaat dan een legertje wilwillende zorgverleners bezorgd analyseren waar dit onaangepaste gedrag vandaan komt. Wat dat betreft is het heel wat akseptabeler als je gewoon met willen muts met alleen de ogen en lippen vrij en een uzi in de hand een bankfiliaal met een bezoek vereert, dan dat je vrijwillig in een rokkostuum gaat lopen. Als die goede man dus een rokkostuum declareerde zal hij het uit hoofde van zijn representatieve en diplomatieke functie wel nodig hebben gehad, want, op een of andere onverklaarbare wijze is het dan weer wel algemeen geaksepteerd dat de Haagse Hooge Heeren hun gasten in rokkostuum ontvangen, waarmee ze het bezoek van hun gasten de nodige eer en formaliteit meegeven. Los van de vraag of dat betekent dat politici in rokkostuums in pychiatrische inrichtingen thuishoren, en ik denk toch echt dat dat wel meevalt, blijft dus alleen de conclusie over dat diegene zwaar tegen zijn zin dat rotkostuum zo nodig moest aanschaffen, hoe nutteloos ook. Dan vind ik het ook niet meer dan redelijk dan dat wij als klootjesvolk, bevrijd van elke noodzaak in die richting, zo solidair zijn dat we de declaratie daarvan betalen.
Maar het wordt nog erger. Bang voor de kritiek en het feit dat alle ogen op overbodig bestedingsgedrag van regeringsfunctionarissen en bankdirecteuren zijn gericht, besluit die goede man het pak dan maar te huren. En dan nóg spelen wij het klaar om te zeuren over de declaratie van zijn gehuurde kutkostuum. Een walgelijk stuk kledij. Geen haar op mijn hoofd piekert erover dat ik ooit een baan zou aksepteren waarbij ik met uitgestreken smoel een rokkostuum zou moeten dragen. Voor mij is het HET symbool van ONVRIJHEID. Een moderne dwangbuis. Te goed zelfs voor parkeerwachters met plichtsbesef. Iets dat verboden zou moeten worden. Misschien moesten we dat maar doen. Waarom zouden wij ooit gedwongen moeten worden iets aan te trekken dat regelrecht indruist tegen alles waar wij voor staan: vrijheid, individuele ruimte, je zelf niet thuis te hoeven laten als je naar buiten gaat, zoals een nieuwe slogan tegen discriminatie ons terecht toeroept?
Afschaffen die Rokkostuums. Scheelt weer declaraties ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten