lezing hbo - crematie - explosieve situatie Midden Oosten

Wat een dag. Eerst 161 studenten toegesproken op HBO-Verpleegkunde in Rotterdam, die zijn nut bleek te hebben vooral doordat bleek dat aanstaande verpleegkundigen in de zaal deels vonden dat hiv patiënten bij opname in een ziekenhuis, bijvoorbeeld voor een beenbreuk of een oorcorrectie, zouden moeten vertellen dat ze hiv positief waren. Ook hier weer dus te zien, ondanks een begeesterde leraar die zich duidelijk heel goed had voorbereid en ook uit de preventie van soa's wereld afkomstig is, dat het vooroordeel nog levensgroot is. Maar het ging goed met de presentatie en dat was in elk geval belangrijk en gaf de studenten stof tot nadenken, ook over hun eigen seks- en testgedrag.

Daarna een toch wel aangrijpende crematie, mijn vader's oudste zus die juist in en pal na de moeilijke oorlogsjaren een grote rol speelde in zijn verzorging, aangezien mijn vader's moeder in 1943 op zijn tiende verjaardag overleed. Zijn zus heeft sinds de dag van mijn vader's dood, hoorden we tijdens de speech, haar bed niet meer verlaten en niet meer gegeten. Ze wilde naar haar broertje, naar haar overleden schoondochter en naar haar ex man. Ze nam gewoon de rust, die ze verdiende.

Vervolgens meteen weer thuis de TV aan, want wat er in de arabische staten gebeurt boeit me mateloos. Een historisch fenomeen van groot belang. Met een uiterst nare situatie in Lybië, waar Khadaffi dreigt met genocide, een veel te zwakke reactie zowel van de arabische liga, de EU als de VS en de VN. Er is een lybisch schip bij Malta opgedoken. Hopelijk gaat het wederom om een deel van het leger dat deserteert.
Maar het zou ook een oorlogsdaad kunnen worden tegen Europa, want Malta maakt deel uit van de EU. En dan zijn de rapen gaar. Twee oorlogsschepen uit Iran hebben het Suezkanaal doorvaren op weg naar "oefening" in Syrië wat in feite ronduit een provocatie is van Israël en een sneeuwbaleffect zou kunnen krijgen waardoor de dingen, afgezien van het persoonlijk leed, wel eens héél gevaarlijk zouden kunnen worden. Ik houd mijn hart vast en bid voor de gewone man in Lybië, en de liquidatie van de gek Khadaffi en zijn gang. In Den Haag scanderen ze dat Khadaffi snel naar het Vredestribunaal moet, maar eerlijk gezegd hoop ik dat ze hem terplekke ophangen en een volksfeest om zijn hangende lijk organiseren. Een leider die denkt dat het hele land van hem is en het recht heeft zijn eigen bevolking en masse uit te moorden met vliegtuigwapens (!) is niets minder dan de duivel in persoon. En het zal nog wel wat uren duren voor ik naar bed ga. Amerika is bang dat ze zich impopulair en gehaat maakt als ze zich met het omverwerpen van zijn regime zouden bemoeien. De VN draait er omheen, Tony Blair en Berlosconi waren twee jaar geleden nog dikke maatjes
met Khadaffi, een hoge Amerikaanse diplomaat buiten de O'bama administratie heeft tenminste nog de moed gehad het lybische leger te laten weten dat elke liquidatie of mishandeling als een oorlogsmisdaad zal worden gezien, en de Arabische liga heeft Lybië laten weten dat het niet meer welkom is op de vergaderingen. Maar er kan veel meer gebeuren. Alle olieproducenten de tent laten sluiten (wat sowieso al gebeurt trouwens), al Khadaffi's miljarden bevriezen, elke handelsaktiviteit met Lybië stoppen. NU. Alle middelen moeten worden ingezet, en wel nu. Anders is de ellende niet te overzien. Het probleem is dat een aantal belangrijke sleutellanden hun troefkaarten in de voorbije jaren hebben verspeeld. En dat acht ik buitengewoon bedreigend. Niet alleen voor Lybië, maar mogelijk voor de verdeling van de wereldmachten.

Kort voor tienen: Al Jazeerah bericht over het neerleggen van hun functie van de libische ambassadeurs in Indonesie, Polen, India, Australie en de minister van binnenlandse zaken die het leger oproept onmiddellijk de zijde van het volk te kiezen.

half 11: ambassadeurs van lybië in veel landen trekken zich terug. Hillary spreekt zich sterker uit. De Engelse Prime Minister weerlegt Khadaffi's bewering dat het Westen tegen hem samenspant en heeft export van wapens naar Bahrein en Lybië aan banden gelegd. Egyptenaren vangen over de grens vluchtelingen op en bieden medical support. Later vandaag zal Khadaffi's zoon een speech houden, maar het heeft er alles van weg dat Khadaffi's macht als een kaartenhuis in elkaar donderstraalt en er een kritische massa, binnen en gesteund van buiten Lybië is ontstaan waarvanuit maar één boodschap gaat: je rol is uitgespeeld Khadaffi. De VN heeft nog steeds moeite zich volmondig uit te spreken tegen het aanblijven van Khadaffi, maar de woordvoerder zegt wel dat men diep bezorgd is als de leider van een volk zover wil gaan zijn eigen volk te liquideren. Het is dus nog niet officieel condemned, maar de politici struikelen zowat over elkaar heen om hun eerdere verklaringen aan te scherpen en het zal niet lang meer duren voordat het hoge woord er uit komt. De snelheid waarmee de dingen gaan zijn nauwelijks te volgen.
5 voor 11: een reporter in Tripoli zegt: het heeft geen zin als de VN, de EU, de Arabische Liga, Japan, China, de VS hun vinger opsteken en zeggen foei Khadaffi, je gedraagt je slecht. Die man MOET NU gestopt worden. Aktie, ingrijpen. Dat is nodig want vrijwillig zal Khadaffi niet gaan. En zo ferm is inderdaad de taal van al die Communities nog niet geweest. Sancties moeten. Het omverwerpen van het regiem moet. De wereld mag niet toe blijven kijken hoe de dingen zich zullen ontwikkelen, van die ontwikkeling zal dramatisch zijn. No worries over impopulair worden, of als aanstoker van de onrust worden gezien. Het volk heeft één ding nodig: ingrijpen! Nu!

Bizar is dat op de zender heel de avond beelden te zien zijn van joelende vóórstanders van het regime. Dat heet in oorlogstaal desinformatie. Het kan niet anders zijn dan dat die mensen betaald worden te protesteren vóór pro demonstreren en liquideren van tegenstanders, en dat de televisie nog steeds onder controle van de Staat is. Hitler was er een ster in, vroeger. Khadaffi nu. Maar hij gaat het er echt niet mee redden.

Al vele uren zijn meerdere steden in Libië in handen van de demonstranten, waaronder de grote stad Benghazi. Tripoli, lijkt het, nog niet.

Kwart over 11: het leger in Sabatrah deserteert. Khadaffi laat mercenaries - huurlingen - overvliegen om de demonstranten aan te vallen. Stelt een gezagvoerder van een burgervliegtuig in Benghazi. Libië stelt in een persconferentie dat alles rustig is geworden en back to normal. Wat natuurlijk totale bullshit is, uitgezonden op de libische staatstelevisie. Volstrekt waardeloze persconferentie dus, waar niemand in zal trappen, al helemaal niet het volk van Libië in dit stadium. Ongelooflijk dat men met dit lulverhaal nog weg denkt te komen. Om te janken, een wereld waarin iedereen alles kan zien, al probeert Libië nog zo hard om de feiten te verbloemen en het internet plat te gooien, zal iedereen inzien dat dit een uitermate zwakke en volstrekt ongeloofwaardige poging is het volk het zwijgen op te leggen.
De eerste reactie op El Jazeerah is dan ook: een belediging van elke geinformeerdheid en intelligentie van het volk. En dat is het.
Intussen komen steeds meer berichten over huurlingen die op alles en iedereen schieten, en dat de situatie in de grensgebieden "catastrofaal" aan het worden is.
Een vluchteling stelde dat hij God op zijn blote knietjes dankte dat hij dit ueberhaupt heeft overleefd. Het libische schip bij Malta wordt intussen door 5 airforce vliegtuigen in de gaten gehouden. Khadaffi is begonnen met zijn volkerenmoord. Wij kunnen alleen maar bidden, laat de politiek leiders in Godsnaam aktie nemen, NU

10 over half 12. De UN deputy ambassador of Libia stelt dat de toespraak op de libische staatstelevisie niets anders was dan een verantwoording voor het beginnen van de genocide die NU is begonnen in Libie. Hij is blij dat 15 landen van de UN hebben gezegd dat aanvallen op het volk zullen worden veroordeeld als oorlogsmisdaden, maar vindt het nog niet sterk genoeg geformuleerd. Over boven op het nieuws zitten gesproken. In wat voor tijd leven we eigenlijk. Wie kan er nu ooit rustig gaan slapen als je weet dat een volk door ingevlogen huurlingen van buiten het land de bevolking van dat land de vrije hand heeft om zoveel mogelijk doden te maken? Ik niet in elk geval. De Braziliaanse Prime Minister spreekt zich eveneens onomwonden uit en heeft het over oorlogsmisdaden. Maar het is Verdomme te weinig! ER MOET NU WORDEN INGEGREPEN. GOOI EEN BOM OP KHADAFFI!

De trieste waarheid is dat de wereld meer wakker ligt van het hoger worden van de olieprijs dan met de veiligheid van honderduizenden mensen. Voeren we toch gewoon weer effe de autoloze zondag in? So what? Alsof we Khadaffi daarvoor nodig hebben. Als een volk zoveel moed heeft om tegen zo'n duivels meedogenloze dictator op te treden, wie zijn wij dan om een probleem te hebben om een beetje water bij de wijn te doen? Wie? Zijn wij omwille van die paar rotcenten of litertjes benzine handlangers van het systeem van Khadaffi? Nee toch hoop ik? Overigens is de olieproduktie in de wereldmarkt door Libië 2%. En dan zie je nóg een aantal experts zorgelijk kijken dat heel de wereldmarkt erdoor in de war zal raken en de ontwikkeling van ontwikkelingslanden vertraagd zal worden. Hallo! Kom op zeg. We hebben die kutolie als het er op aan komt toch helemaal niet meer nodig? En ik ben best een fan van O'Bama. Maar als hij nu, op zo'n cruciaal moment, zo laf is dat hij zich hoegenaamd niet durft uit te spreken, wat bedoelt hij dan met het mondiaal aanpakken van echte problemen, een groene en duurzame politiek? Ik vind dus dat hij niet langer in stilzwijgen mag blijven steken. Niet nu het er heel erg op aan komt met betrekking tot de wereldvrede, met betrekking op tolerantie en vrijheid voor burgers, met het zoeken naar duurzame alternatieven voor onze fossiele brandstoffen. Hij kan nu bewijzen dat hij terecht de Nobel prijs gekregen heeft, en hij doet het niet.

Het wachten is nog op een speech van de zoon van Khadaffi. Maar veel goeds belooft dat trouwens niet. Daarom zeg ik: NU AKTIE. GENOEG GELULD.

00.15 uur: vrouwen in Tripoli berichten over verkrachting door het leger. In Tripoli branden overheidsgebouwen.

00.30 uur: Peru heeft de diplomatieke banden met Libië verbroken. Niet dat ze die echt hadden, maar toch wilde men zich keihard uitspreken. Venezuela hoopt dat het volk van Libië een oplossing kan brengen, rept met geen woord meer over de overheid of over Khadaffi. Een libische activist in de VS: statements heeft geen zin. Het is belachelijk en maakt totaal geen indruk. Elke minuut dat er langer gewacht wordt met ingrijpen, sterven er mensen. Khadaffi ziet by the minute zijn steun wegvallen. Hij handhaaft zich nog in Tripoli, zijn laatste bolwerk en mobiliseert een burgeroorlog daarvandaan als hij de kans krijgt. We hebben te maken met een gek die zijn hele land in gijzeling houdt. We zien hier een tragedie gebeuren die ik als Libiër en Amerikaan zie terwijl we weten dat hier een gedesorienteerde gek bezig is zijn volk uit te moorden.

Kwart voor een: twee libische oorlogsschepen komen aan in Malta, zeggend dat ze de opdracht hadden Benghazi te beschieten. Chili spreekt grote zorgen uit met betrekking tot het geweld door de overheid van Libië.

Een zwarte dag in de moderne geschiedenis. Laten we hopen dat het een begin is van een nieuwe lente. Het is nu bijna half 2. De wereld speelt "wait and see" over een op handen zijnde en zelfs al begonnen volkerenmoord. SCHANDE. Van de Nederlandse zenders word je ook niet echt wijzer. Die lopen hopeloos achter het nieuws aan. Een zinnige opmerking nog vanuit Brussel: met Khadafi heeft discussie voeren geen enkele zin. Je moet de laag onder hem hebben. Als mensen vertrekken naar Egypte, Italie, en hun vliegtuigen meenemen, dan ontstaat er een andere situatie. Niet eerder. Tenzij iemand Khadafi geliquideerd zou worden natuurlijk, maar dat is op korte termijn te mooi om waar te zijn.

Het blijft wachten op de toespraak van de zoon van Khadafi. Maar de slaap slaat toch toe. Morgen zullen we het weten. Overigens is het zelfgekozen aftreden van de minister van binnenlandse zaken een uiterst moedige daad geweest natuurlijk. Hem wacht of een succesvolle vlucht, of de doodstraf. Overigens zal het tot stand komen van een democratie in Libië na Khadafi nog heel moeilijk worden. Het land is nog nooit democratisch bestuurd geweest, en er zijn geen partijen. Toch ben ik daar niet pessimistisch over. Al zal het ongetwijfeld nog lang onrustig blijven ook na Khadafi.