Ik was er al bang voor. Egypte is nog niet van Moubarak af. In een stortvloed van woorden verkondigde hij wederom zijn beleving van de waarheid, zich onvoldoende realiserend dat dit niet de waarheid is van het Volk. Weliswaar werden met naam en toenaam enkele toezeggingen gedaan, maar van aftreden op dit moment is geen sprake.
Je merkte het al aan het rumoer dat tijdens de woorden waterval van Moubarak steeds luider begon door te klinken: het volk gaat dit niet aksepteren als je het mij vraagt.
Moubarak speelt hoog spel, dit kon nog wel eens heel vervelend gaan worden allemaal, voor uiteindelijk toch gaat worden bereikt door het Volk wat onafwendbaar bereikt gaat worden: vrijheid en democratie.
Het volk zal haar onverzettelijkheid nog een tijdje moeten volhouden. Triest. Maar ik zou me erg hebben verbaasd als Moubarak nu met de staart tussen zijn benen zou zijn vertrokken. In de oprechte veronderstelling - terecht of niet - dat hij zichzelf 60 jaar lang in dienst van het volk heeft ingezet. Ik krijg de neiging te bidden voor een goede afloop. Maar ik geloof niet op die manier. Het zou wel gemakkelijk zijn geweest als dat anders was.
Schoen war die Jugendzeit, sie kommt nicht mehr. Mijn kinderen ... 17 jaar geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten