Laat vanmiddag kwam dan toch nog het verlossende woord. Mubarak is weg. Finito. Afgelopen. Uit. God zij Dank zonder verder bloedvergieten, want dat gevaar leek gisterenavond na de speech van Mubarak nog levensgroot aanwezig.
Natuurlijk zijn alle problemen nu niet ogenblikkelijk voorbij, en zal een roerige tijd volgen. Maar vandaag is het Feest. Met een hoofdletter F. Historisch. Fantastisch. En wie zou het volk, dat dit echt zèlf voor elkaar heeft geknokt, misgunnen.
Wat was is niet meer. En er is ook nog niets voor in de plaats. De ultieme uitgangspositie voor Egypte om hun land opnieuw uit te vinden en in te vullen. Als het feest ten einde komt, zal het inkleuren van het nieuwe Egypte plaatje een aanvang nemen. Nu maar afwachten hoe dat er uit gaat zien.
Schoen war die Jugendzeit, sie kommt nicht mehr. Mijn kinderen ... 17 jaar geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten