kettingreactie

Wat in Tunesië begon, in Egypte een vervolg kreeg - verwachte ik al - kon wel eens een kettingreactie veroorzaken en dat gebeurt dan ook. In mijn ergste nachtmerries kon ik me het scenario niet voorstellen van wat er nu bijvoorbeeld in Libië gebeurt, waar het leger gewoon ongewapende woonwijken bombardeert, waar Italiaanse huurlingen in het wilde weg op scherp schieten op demonstranten. Met nu al meer dan 250 doden. Als het waar is, betekent dit natuurlijk het einde van Khadaffi en zijn familieclan. Dit kan en mag niet onbestraft blijven en het volk, dat zich nu sowieso onveilig voelt, wàt het ook zou kiezen te doen, kan nu maar een ding doen: de aanval blijven kiezen in de hoop dat de internationale gemeenschap hun kant zal kiezen, wat natuurlijk ook moet gebeuren. Maar oh God, de prijs die deze mensen voor hun vrijheid moeten betalen is wel verschrikkelijk en afgrijzelijk hoog. Onmenselijk. En dan heb ik het nog niet over Iran, Irak, Libië, Bahrein en Yemen. We wisten natuurlijk al heel lang dat Khadaffie een schurk is. Maar wat hij nu doet is zich ronduit ontpoppen als een buitengewoon gevaarlijk misdagdig leider. Er is al verdeeldheid in het leger. Moge Allah de gewone mensen die al decennia onderdrukt worden genadig zijn. En God. En weet ik niet wie. Wat nu gebeurt is verschrikkelijk. Sowieso een heel hoge prijs voor een eventueel te bereiken vrijheid. Moge die vrijheid dan ook het resultaat worden van de offers die de mensen bereid zijn te brengen. Stel je voor, dat je zelf alleen al door thuis te blijven en je nergens mee te bemoeien zomaar je huis en het leven van je vrouw en kinderen kunt verliezen. Zien hoe ze verscheurd worden door bominslagen, glassplinters en kogels, dat is echt te erg voor woorden. Maar wel wat er nu gebeurt. Het is regelrecht afschuwelijk. Het grote verschil is ook dat in Egypte het leger vanaf ongeveer de eerste uren het verdomde om op de eigen bevolking te schieten. Dat ligt heel anders in Libië. Verder is het zo dat Khadaffi's rol mogelijk uitgespeeld zou kunnen zijn - daar komt vanavond nog een speech over, denk ik, van Kahdaffi - maar dat wil niet zeggen dat de rol van de clan uitgespeeld is. Een burgeroorlog lijkt er aan te komen, en als dat gebeurt zijn de gevolgen nog veel erger dan we nu meegemaakt hebben. Een overduidelijk signaal van de EU mág dan ook niet uitblijven. Net zomin als een reactie van O'bama, die, moet ik zeggen, door President's day nog op zich zal laten wachten. Elk moment dat we langer wachten met het scherp veroordelen en het uitspreken van sancties betekent echter dat de gewonen mensen in Libië een moment langer bloot zullen bljven staan aan de perverse sadistische maatregelen van het zeg maar rustig duivelse Libische Leiderschap. Met alle gevolgen van dien. Het is nu middernacht. al Jazeerah rapporteert over een oproep van Hillary Clinton om onmiddelijk op te houden de mensen rechten aan hun laars te lappen. 2 straaljagers zijn geland op malta vanuit Libië en de kolonels weigeren verdere dienst aan het libische leger. Dat is weer het standpunt geworden van verdeeldheid binnen het libische leger, maar een woordvoerster stelt - terecht - dat elke seconde telt in het redden van mensenlevens. De zoon van Khadaffi is bereid tot zijn positie te verdedigen tot de laatste overlevende van het lybische volk. Niet van deze tijd, maar wel nu gebeurende. Ik ga nu naar bed. heb morgen een voorlichtings bijeenkomst van HBO-V studenten, 161 mensen, van de Hoge School Rotterdam. En onmiddellijk daarna de begrafenis van mijn vader's oudste zus. Maar ik bid dat betere berichten ons in de tussentijd mogen bereiken.