Morgen de 10e dag Intensive Care

En weer een gesprek met de dokter. We zijn weer een stapje terug. Mijn vader zit weer aan de morfine en wordt beademd vanwege een longonsteking. Het lijkt een tijdelijke terugslag te zijn. In Tilburg zijn ze terughoudend om hem naar bijvoorbeeld de intensive care van het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam te laten vervoeren, omdat men in Tilburg gespecialiseerd is in neuro trauma's en dat heeft mijn vader zeker. In hoeverre hij hier qua geest goed uitkomt blijft een vraagteken. Morgen dus met alle kinderen weer naar Tilburg. Mijn moeder is begonnen 's-avonds naar huis mee te komen en thuis te slapen. Dat lijkt een verstandig besluit. Haar arm, die vorige maand nog lelijk gebroken was, heelt moeizaam en ze heeft een lichte mate van suiker, wat het lichaam verder uit kan putten.

Vandaag nog even naar Jaco's graf geweest en daar nijdig tegen een paal lopen schoppen nadat ik rozen bij hem heb neergezet. Morgen zou hij 24 geworden zijn. Verder werk in me een breuk aan de druivenoogst die nog nooit zo overvloedig was, en verwerk de druiven tot sap. 22 kilo tot nu toe, maar dat is nog lang niet alles. Gisteren nog even aan mijn cursus bezig geweest, maar vandaag ben ik niet veel verder gekomen. Tijd voor een stukje bezinning en rust.

En nu nog even buiten zitten in het heerlijke nazomerweer en heerlijk onder mijn overdekte terras met wat kaarsen aan, een slobberwijntje en mijn gedachten. Even genieten. Er komt nog zat op ons af de komende tijd.