hallucineren

Vandaag had ik de schrik van mijn leven. Eigenlijk was het er al een tijdje, al kan ik niet terughalen sinds wanneer precies. In alle hevigheid vluchtte ik vanmorgen mijn huis uit regelrecht naar de huisarts, nadat ik in paniek mijn ex vrouw had gebeld. Ik had de hele nacht intens gehallucineerd op een angstaanjagende of juist uit angst voortkomende manier waar ik nu nog even liever niet aan terug wil denken.
Nog voor ik bij de dokter naar huis werd gezonden stond mijn ex vrouw me daar al op te wachten en nam ze me beschermendmee naar haar huis, waar ik eindelijk, na dagen niet te hebben geslapen, als een blok in slaap viel. Vorige week was ik ziek, had een antibiotica kuur. Samen met de medicatie, slaapgebrek en een te snel opgebouwd tempo mijn werk weer te hervatten lijken me de rekening te hebben gepresenteerd. Maar de GGZ mag dat voor me uitvogelen. Ik heb me maar weer onder behandeling laten stellen. Het gevoel bekruipt me dat ik gewoon keihard afgerekend word op het feit dat ik de dingen van de laatste jaren niet zo goed verwerkt heb als ik zelf graag zou willen geloven. Ik weet nu wat mensen door kunnen maken als ze hallucineren. Hoe het bij mij gebeurde, dat vertel ik nog wel eens, maar nu even niet. Ik ga proberen de slaap te pakken en heb vandaag al maatregelen genomen om de werkdruk - zucht - to ch maar weer omlaag te schroeven. Als één ding zinloos is, is het jezelf in de maling nemen en ik moet vaststellen dat het niet zo geweldig met me gaat en achter het hoe en waarom zien te komen. Tenslotte kun je ook geen kasteel bouwen op zompige veengronden zonder eerst een fatsoenlijke fundering aan te leggen.