mixed feelings

Onderweg naar Amsterdam hoorde ik dat Libië het luchtruim had gesloten, maar eenmaal in Amsterdam was het al weer open. Blijkbaar realiseerde Khadaffi zich dat hij een tactische fout maakte, en wil hij tijd winnen. Vanavond volgde een oproep voor de international community, speciaal Turkije, Duitsland en China om observers te sturen dat hij de seaze fire zou respecteren. Een schaakspel, meer niet. De engelsen stellen dan ook terecht dat hij zal worden afgerekend op zijn daden, niet op zijn woorden. Een ingrijpen en uitschakelen van militaire doelen in Libie ligt dan ook de komende uren wellicht, maar waarschijnlijk dagen, in het verschiet.

GGZIngeest was weer eens een heel goede ervaring. Men zal aandringen op mijn herkeuring, ook al is dat niet vaak meer gedaan door het uwv. Ik heb aangegeven dat ik mijn veerkracht verloren ben en een bepaalde mate van zekerheid nodig heb.

Vanmiddag laat belde mijn tussenpersoon mij en vertelde me dat ik geen consumptief krediet heb, maar dat een deel van de hypotheek als consumptief krediet is aangemerkt. Dat maakt verschil. Zolang mijn vrouw en ik het verschil tussen de hypotheekhoogte en de waarde die we kunnen krijgen voor ons huis kunnen betalen, kan ik ten allen tijde mijn huis verkopen. Na het weekend bellen we weer. Hopelijk is dan het definitieve taxatierapport binnen en heb ik in de akte van mijn inkomensverzekering kunnen lezen dat als ik na 15 januari 2012 nog ziek ben, een bedrag in eens uitgekeerd ga krijgen. Dat zou het einde van de financiele zorgen zijn. Waarbij feit natuurlijk wel blijft dat ik me met veel minder dan ik ooit heb verdiend in de toekomst tevreden zal moeten stellen. Maar daar ligt vooor mij de lijn. Als ik dat kan, is het ook wel okay.

Verder had ik vanmiddag opeens ernstige diahree en bloedde ik helderrood uit mijn achteruitgang. Ik maak me daar zorgen over. Is het de creme die ik dagelijks moet inbrengen die dat veroorzaakt, of is er iets anders aan de hand, bijvoorbeeld met maag of lever? Ik weet het niet en wil er na het weekend zo snel mogelijk meer over te weten komen.

Al met al is het behoorlijk heftig, en blijft het dat voorlopig ook wel. Daarom hebben GGZ en ik afgesproken dat we de vinger aan de pols houden, om mogelijk de anti depressiva aan te passen naar boven. Wat ik eigenlijk niet wil, omdat ik geen zombie wil worden. Maar dat hoeft volgens hen ook niet.

Verder blijkt tussen de HVN en GGZ InGeest een afspraak te zijn gemaakt dat vrijwilligers en professionals in het land de expertise zal worden vergroot m.b.t. het in samenhang behandelen van hiv en hcv, en wat de invloeden kunnen zijn van depressieve klachten. Ik was blij met dat bericht, ook met het vooruitzicht op de bespreking die ik eind volgende week zal voorzitten van cogeinfecteerden en een voorlichtingsavond op 6 april in Den Bosch.

In Bahrein en Yemen zijn ook flinke demonstraties aan de gang m.b.t. het komen tot een democratisch bestel. We lijken voor een nieuwe wereldorde te staan, ten goede of kwade, dat weet nog niemand, waarin de verhoudingen drastisch zullen veranderen.

Een ongelooflijk heftige tijd maakt de wereld door. En ik persoonlijk ook. Maar na vandaag voel ik toch enig optimisme terugkeren.