koers bij mijn coaching

Het moet natuurlijk nog beginnen. Maandag uiterlijk verwacht ik ter inzage het redactionele stuk voor de Hoekse krant. Daarmee wil ik dan naar de instanties die horen bij de sociale kaart van Nieuwe Waterweg Noord, dus Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Maassluis en Hoek van Holland, en in het Westland, Den Haag en Delft. Daarmee wil ik ook de andere lokaal verschijnende kranten vragen om redactionele ruimte voor het fenomeen life-coaching in mijn rol daarin.

Nu ben ik nog volop met de voorbereiding bezig. De ontvangstkamer nadert voltooiing, mijn sociale netwerk is geinformeerd, en ik lees me in. Het werkterrein is bijzonder breed en regelgeving, mogelijkheden, nieuwe initiatieven en budgetbesparingen volgen elkaar in razend tempo op.

Hoe langer ik er over nadenk, hoe belangrijker ik de link met spiritualiteit vind. Eigenlijk in bepaalde opzichten het tegengestelde van religie. Je gaat niet uit van opgelegde en aangeleerde dogma's en normen, maar je leert leven en kiezen volgens de waarden die in de kern van jezelf liggen opgesloten.

Om bij jezelf naar binnen te kunnen kijken, en die kern te vinden en er contact mee te maken, is meditatie een geweldig hulpmiddel. Het gesprek van vorige week met Aligrangairah heeft me daar nog meer van overtuigd. Een gesprek dat ruim vier en een half uur duurde. Ik zal dit jaar - en ook volgend jaar nog - me meer gaan verdiepen in oosterse filosofie, psychologie en meditatie. Volgens mij is de verbinding meer nog dan ik besefte bij het schrijven van de websitecontent tussen de pragmatiek van lifecoaching en de bewustzijn vergroting die wordt verkregen uit oosterse wijsheid de sleutel om niet alleen een bepaald probleem op te lossen, maar je hele manier van leven te veranderen door je open te stellen, te leren, met jezelf in contact te blijven en je energie te managen en te focussen.

Als ik terugkijk naar hoe ze me een paar jaar geleden bij elkaar konden vegen, en wat er intussen allemaal nog is gebeurd, en ik kijk naar hoe ik nu in het leven sta, dan kan ik toch echt wel stellen dat ik enorm ben veranderd. En dat dat me veel goeds heeft gebracht. Ook dit jaar zal er nog een en ander op mijn bordje komen. Ik moet nog medische behandelingen ondergaan, ik moet aan inkomen gaan werken, ik zal de aanzet geven te verhuizen, ik wil proberen mijn agentschappen verder uit de klei te trekken en vib-coaching op de kaart te zetten. Maar op een of andere manier raakt het me niet echt. Er zijn een paar dingen die ik kan doen om een goeie afloop in de hand te werken, en die zal ik niet nalaten. En dan moet het maar goed zijn.

Terugkijkend op een jaar of vijf geleden ken ik mezelf nauwelijks nog terug. En eigenlijk ben ik daar best blij mee en - ik vind dat dat moet mogen - ook wel trots op. Een paar mensen hebben een om-denken bij me teweeg gebracht, en ik ben ze er dankbaar voor. Shiva, bijvoorbeeld, met de kloosterdagen, GGZ Buiten Amstel, met de psychische begeleiding, en Alingairah, met de tantra workshops en de gesprekken. Om er maar een paar te noemen. Vanavond ben ik best moe. Maar tevreden. Tuurlijk, dingen hadden beter kunnen vlotten dan ze deden, maar ik ben weer een stukje verder. En morgen zien we dan wel weer.