haiti - een complete hel

De verenigde naties noemt het de ergste ramp ooit waar ze de hulpverlening heeft gecoordineerd. Anarchie, plunderingen, wanhopige mensen, lijkenlucht en nu ook nog regen die een volgende ramp zouden kunnen veroorzaken: ziektes.

De hulp kan de drukbevolkte gebieden zonder enige infrastructuur maar mondjesmaat bereiken en is zijn leven niet zeker, werkend in de woedende bevolking die vecht voor het leven.

Het is het ergste denkbare leed, tienduizenden keren erger, als je even afstand neemt van je eigen situatie, dan het verliezen van één kind. Ik kan het niet helpen maar ik voel het machteloze leed van duizenden mensen die hun familieleden verliezen of al verloren hebben, zoals ik het verlies van alléén Jaco moest incasseren met een legertje aan hulp en warmte van familie en vrienden. Hele families liggen onder het puin, soms nog in leven maar onbereikbaar. Mijn hart huilt. Het is te erg om aan te zien.

Maar ook hier gebeuren wonderen, zo als een nederlands reddingsteam dat een moeder met tweejarig dochtertje uit het puin wist te redden, ruim 72 uur na het moment van de beving. Toch is er ook kritiek. Waarom geen tientallen artsen sturen, de mensen die dringend medische zorg nodig hebben liggen bij tientallen in elke straat, op elk kruispunt, bij elk flatgebouw, zonder welke medische zorg dan ook, en wij moeten zonodig 60 mensen sturen die een handjevol mensen onder het puin vandaan kunnen halen, waarna ze opnieuw van medische zorg verstoken blijven. Maar goed, Nederland doet tenminste iets en dat het niet sneller gaat ligt óók aan het te kleine vliegveld en gebrek aan infrastructuur. Een schip met militairen is vanuit buurland curacao overigens ook gisteren aangekomen in het rampgebied. Ook de amerikanen krijgen er van langs, m.i. deze keer onterecht. Eerst werd ze verweten dat ze zo minimaal hulp boden, nu komen ze met alles wat los en vast zit hulp bieden en heet het weer een invasie.

Verschrikkelijk. Er zijn geen woorden voor. Hier past alleen maar hulp bieden, alles uit de kast halen, en later eens gaan bakkeleien over hoe het beter had gekund. Voorlopig is er niets. Geen eten, geen medische zorg, geen drinkwater, geen apparatuur, geen overheid, geen ziekenhuizen, geen scholen, geen tenten, niets. Het is hel in het kwadraat.