Bonje

Het gaat niet lekker met de afspraak die ik met mijn dochter en schoonzoon heb over het bij mij slapen in de weekeinden. Vrijdagmiddag begon het al. Mijn schoonzoon kwam tussen de middag thuis en had uituitslag op zijn bil. Hij wilde een afspraak met de dokter maken maar die was er niet, dús wilde hij mijn dochter met mijn auto charteren om na haar werk de huisartsenpost in Naaldwijk te bezoeken. Ik wilde hem helpen en kwam met wat van mijn eigen zalfjes aan die mij hielpen, die hij naast zich neerzette en ging roken. Vervolgens ging hij naar bed en is daar de rest van de middag niet meer uitgekomen tot mijn dochter thuiskwam. Naar de huisartsenpost hoefde hij niet meer, dus had ik me voor niets gehaast met boodschappen doen, en evenmin heeft ie mijn smeerseltjes gebruikt. Vervolgens hadden ze een afpraak bij mij thuis gemaakt met een vriend en vriendin zonder mij eerst even te vragen of dat ik dat okay vond. Mijn dochter's vriend was er overigens niet, die was ergens buiten en toen hij thuiskwam ging ie naar boven. Intussen probeerde ik tussen alle bedrijven door zo goed mogelijk mijn werk te doen, maar dat ging niet lekker omdat ik te kort tijd had. Zaterdagochtend waren ze allebei gevlogen, werken. Ik heb die dag ook gewijd aan werken en de vloer en badkamer een beurt geven en boodschappen doen en gekookt, waarna ze weer thuiskwamen en we samen hebben gegeten, waarna ze samen weer weg gingen. Ik zat de rest van de avond alleen. Nu heb ik met mezelf afgesproken dat als ze bij mij het weekend doorbrengen, ik niet ga stappen maar er wil zijn, en dat dus weer voor niets. Schoonzoon kwam om 1 uur dronken binnen en het leek wel of er op zolder een kudde olifanten aan het stampen was, waaronder ik probeerde de slaap te pakken, tussen de braakgeluiden door. Dat lukte dus niet. Boos stuurde ik hem naar beneden, waarna ook mijn dochter de zolder af kwam en ze samen weggingen. Ik probeerde haar te bellen, haar te herinneren aan haar afspraak morgenochtend om te gaan paardrijden, maar ze snauwde me af. Waarop ik alle gunsten in trok - inclusief het lenen van mijn auto -, haar zei de afspraak af te zeggen en ook voor morgenmiddag wanneer we haar auto zouden gaan ophalen in Rotterdam, en zei erbij dat we eerst maar eens fatsoenlijk moesten praten en ik excuses wilde. Natuurlijk mogen ze lol maken, maar niet ten koste van mij. Ik heb mijn slaap te hard nodig. Waarop ik een telefoontje kreeg dat ik kortweg beantwoordde, zonder te luisteren wie het was: ik heb nu geen tijd, bel maar een andere keer. Het bleek dat mijn schoonzoon zijn excuses wilde aanbieden, maar ik deed net of ik haar smsje daarover niet had gelezen. Dat ging mij veel te gemakkelijk zo. Intussen was ik weer klaarwakken, half 3 inmiddels, toen ik opgelucht constateerde dat mijn dochter thuisgekomen was. Ik was bang dat ik misschien wat overgereageerd had, en daarmee ook het respect van mijn dochter had verloren. Maar was vastbesloten dat de regels aangescherpt moesten worden, en er eerst meer begrip van hun kant moet worden getoond wil ik akkoord gaan dat onze weekendafspraken door kunnen lopen. Mijn schoonzoon is vanaf 5 februari weer werkloos. Ik ben bang dat hij niet de goede instelling heeft snel iets anders te vinden en wil niet dat mijn dochter daar de dupe van wordt. Bovendien houd ik mijn hoofd boven water door spaarzaam te zijn, en wil niet dat dat spaarzaam zijn hun helpt op mijn zak te kunnen teren. Dan kan ik het net zo goed zelf uitgeven.
Niet lekker allemaal he? Ik vind dat dat echt anders moet, en daar moeten we het morgen, als ik tenminste voldoende energie heb, maar eens over hebben. nu heb ik weer een slaappil moeten nemen om de slaap te kunnen pakken, en dat is ook al geen hobby van me. Verdorie. Waarom moet alles ook zo moeizaam zijn. Ben ik nou macht aan het misbruiken of gewoon aan het zorgen dat mijn energie niet nodeloos wordt gejat? Ik vind het laatste.