Talent

Vanavond in Holland's got talent zag ik drie zussen waarvan een violiste en twee zangeressen. Ook kwam de vader in beeld, die het even niet zo voor de wind ging, zodat hij twee jaar geleden zijn dochter's vioollessen niet meer kon betalen. De show die de drie meisjes neerzetten weerspiegelde ook het gebrek aan professionele begeleiding, maar je zag onmiddellijk de passie en de vechtlust om dan zelf maar het beste er van te maken, en de violiste met een intrigerende eigen poppy stijl, probeerde wat ze vroeger geleerd had te extrapoleren naar een hoger niveau, zonder ooit zeker te weten, naar ze zelf zei "of ze wel goed ging". De beoordeling was terecht, maar kwam hard aan: zonder die professionele begeleiding blijft het onder de maat, maar als er weer geld zou zijn voor vioolles, zouden de meiden een goede kans hebben om alsnog door te breken. Na het jury oordeel maakte Robert ten Brink bekend dat een anonieme gerenommeerde violiste aanbood een jaar lang vioollessen aan het meisje te willen geven om niet. Misschien komen ze niet in de finale, maar ik hoop eigenlijk van wel. Als die passie zó herkenbaar is, de strijdlust er is, èn nu ook de vioollessen weer kunnen doorgang vinden, zullen de meiden erin slagen een podium te vinden. Het zij ze van harte gegund. Ik kan alleen maar nederig hopen, dat zij meer met hun talenten zullen doen dan ik in mijn jeugd heb gedaan. Het ontroerde me echt. Fantastisch, volgens mij gaan we nog van ze horen.