De toespraak van Obama gisteren bracht hoop, net als zijn winnen van de nobelprijs.
Maar hoop is niet hetzelfde als concrete maatregelen, en valse hoop wekken zal zonder twijfel tegen hem werken. Dat zou meer dan alleen maar jammer zijn, het zou betekenen dat het omslagpunt voor de mensheid om zich te vernieuwen, daarmee in staat wordend de gigantische uitdagingen die op ons pad zullen komen, tenminste een paar jaar naar voren schuiven in de tijd. En die tijd hebben we niet. De felle reactie van de homo's en lesbo scene in de VS en de grote demonstratie in Washington, is daar slechts één voorbeeld van. Anderszijds is het natuurlijk zelfs voor een bevlogen man als Obama niet mogelijk om in zijn uppie de wereld te verbeteren, en al helemaal niet van vandaag op morgen. Belangrijk is nu, dat we op tal van vlakken zoals gezondheid, water en voedsel voor al die wereldburgers, stijgen van het waterpeil door het warmer worden van het weer, natuurrampen en politiek gekonkel, en daarbij natuurlijk verbetering van de rechten van de mens en de mogelijkheid met elke geaardheid op gelijke voet te kunnen leven, voorwaarts blijft bewegen. Dat op zijn minst moet worden bereikt, en wát in de wereld kan er nu zo moeilijk zijn aan het noemen van een datum waarop het homohuwelijk in de hele VS, en ongestraft homoseksueel kunnen zijn als je de VS militair dient? Als zoiets relatief simpels al niet kan, dan ziet het er triest uit. Kom op nu! Remmen los! Er is werk te doen
Quote
De Amerikaanse president Obama wil een eind maken aan het verbod voor homo’s om in het leger voor hun geaardheid uit te komen. Dat zei hij zaterdag tijdens een toespraak voor het jaarlijkse Gay Rights Dinner van de Human Rights Campaign, de Amerikaanse variant op het COC. Hij beloofde een eind te maken aan de beruchte Don’t Ask Don’t Tell wet, die in 1993 onder president Clinton tot stand kwam, maar zei niet op welke termijn hij dit wil doen. Nou beloofde Obama wel meer, zonder dat daar tot nu toe wat van terecht kwam. Zeker wat de roze Amerikanen betreft.
Zo zou er in Washington óók werk worden gemaakt van het verbod op het homohuwelijk, maar ook op dat front blijft het oorverdovend stil. De man die met zijn vurige betogen en de leus ‘Change’ mensen in binnen –en buitenland wist te vervoeren én te ontroeren, dreigt steeds meer teleur te stellen. Koren op de molen van de conservatieven, die uiteraard op de loer liggen en iedere kans zullen aangrijpen om kritiek te spuien. Obama mag dan wel de Nobelprijs voor de Vrede in Oslo komen ophalen: de tijd van mooie woorden is voorbij. De mensen willen daden zien: roze Amerikanen niet uitgesloten
Unquote.
als iedere homo amerikaan nou eens het liedje Dont ask dont tell van Wouter Hamel op z'n weblog zou plaatsen, dat zou toch Obama helpen "to get on with it"
BeantwoordenVerwijderenIk heb het net gedaan op www.queerlog.nl/log (21 oktober).
nou de Amerukanen nog.