vrijdag 9 oktober 2009

De Tunnel of Love




Een buitengewoon geslaagde avond, met een volle zaal van het COC gebouw in Amsterdam. Het was even stressen, maar ik ben geweest en het was zeer de moeite waard en ik ben er van overtuigd dat deze avond weer gaat bijdragen aan de rijzende ster van de Poz and Proud groep. Komplimenten voor alle sprekers en de organisatoren.

Ik weet het, ik ben er op mijn blog meestal niet zo expliciet over, maar de kont is voor homomannen al of niet met hiv een heel belangrijke faktor in het seksuele spel. Dat geldt dus ook voor mij. Er waren professionals als artsen, onderzoekers, GGD en internist en geen onderwerp werd geschuwd in het bespreken van anale seks, de lusten en de lasten. Precies zoals Poz and Proud beoogt, werd er eerlijke informatie gegeven, en de gezondheidsrisico's maar ook zaken als de G Spot bij mannen, de top of bottom rol, vuistneuken (een topic waarin een medewerker van The Church, een gay club in Amsterdam een dominante rol speelde) etc. werden uitgebreid besproken, net tips die handig zijn om te weten als het gaat om het zorgen voor een goede hygiene, en tips die je kunnen helpen nog meer te genieten van seks.

Dat alles omlijst met een stuk entertainment van mijn grote vriendin Dorothy Glamour,in het dagelijks leven Nick, die op muziek van de sound of music een ode bracht aan de kont, deels overtuigend meegezongen met het publiek en een mooie monoloog gebracht door GJ Wielinga, die inmiddels zijn sporen als schrijver heeft verdiend.

Een avond, die met nadruk onderstreept dat Poz and Proud een volwassen en gerespekteerd fenomeen is geworden, en hoewel ik er uit wilde stappen omdat het allemaal wat veel van het goede werd en mijn rol beperkt is - en bij het organiseren van dit evenement zelfs geheel ontbrak - ben ik er trots op er deel van uit te maken. Zo moet het, zo bereik je je doelgroep, en zo dragen we ons steentje bij aan de mogelijkheid voor homomannen met hiv om fier in het leven te staan.

Ik zit thuis nog na te genieten (jammer dat ik dat niet nog even in Amsterdam kon doen, er werden nog consumptiebonnen uitgedeeld voor The Church om, zeg maar, de geleerde theroretische verhandelingen aan te vullen met wat praktijk oefeningen, na 26 wegomleggingen te hebben genomen op weg naar huis, hoewel ik over 11 uur een presentatie geef aan nieuwe buddies in opleiding bij Humanitas. Ik ben minder moe thuisgekomen dan ik wegging, en dat lijkt me een goed teken.

Aansluitend na het Humanitas gebeuren ga ik een eindsprint maken naar het eind van het jaar, met een serie beurzen in Keulen, Milan, Salzburg en Basel, en een serie fabrikanten en klantenbezoeken in Duitsland. Nog effe een glaasje fris en de hiv pillen slikken, en dan hopelijk eindelijk weer eens een nachtje slapen in plaats van naar het plafond staren. Cheers!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten