Gisteren een seminair meegedraaid over hiv en seks, waarbij met name ook de kinderwens en de interpretatie van het Zwitsers standpunt aandacht kreeg, en waarbij hiv gerelateerde kwalen onder de aandacht kwamen, zoals disfunctioneren in seks. Het was een Europees siminair, en welbeschouwd deed Nederland het helemaal zo slecht nog niet op de meeste vlakken. Wat mij dan tegelijkertijd tot ongerustheid stemt, omdat we er ook hier in het land nog lang niet zijn. Nog steeds zijn stigma, uitsluiting, weinig up to date kennis van sommige behandelaars aan de orde van de dag. Ook wordt vrouwen met hiv en een kinderwens in veel landen in Europa, maar ook bij het brede publiek in eigen land, die kinderwens kwalijk genomen. Soms zijn er ingrijpende technieken nodig om zwanger te raken, maar meer en meer gaan er geluiden op, dat wanneer de hiv positieve partner op de HAART cocktail staat en geen dedecteerbare viral load meer heeft, in de praktijk 0 met hiv virus geboren babies heeft opgeleverd, daar waar dat voor de cocktails in Nederland, en nu nog steeds in gebieden bijv. in Afrika, was dat 30%.
Onbeschermd seksueel contact, om op de natuurlijke en romantische manier zwanger te raken,is waarschijnlijk veiliger dan seks met condoom hebben met een partner waarvan men de hivstatus niet kent. Het aantal besmettingen tussen een hiv negatieve en polistieve partner, een serodiscordante relatie genoemd, ligt bijna onmeetbaar laag.
Mits en maar natuurlijk, maar verantwoordelijke artsen willen hun verantwoordelijkheid niet echt nemen. Geen onnodige risiko's. Maar hoewel officieel het zwitsers standpunt nog niet is overgenomen, zijn eigenlijk vriend en vijand er het wel over eens dat het gewoon moet kunnen. Men wil alleen voorkomen dat dit standpunt leidt tot het massaal weglaten van het condoom, gezien het blijvende geringe risico. Dat overigens veel kleiner is dan het procentuele verschil in kindersterfte in ons landje, dat hoger ligt dan bij ons omringende landen omdat bij ons nog vaak voor de thuisbevalling wordt gekozen.
Een baby beschermen tegen hiv voor de geboorte kan tot 28 weken na de daad aan de cocktail te gaan. Kunstmatige inseminatie is eigenlijk niet meer nodig. Net als alles wat nieuw is, en risico's - hoe klein ook - met zich meebrengt, heeft dit tijd nodig in de manier van behandelen en begeleiden naar en in de zwangerschap.
Aangezien het met de seks niet veel is schilder ik mijn biologische behoefte weg, maar dat schilderwerk is nu bijna klaar. En dan wordt het toch echt eens tijd om aan vakantie te denken.
Gisteren, na het seminair, was ik tot op de draad versleten en liep bijna onder een tram. Zou toch wat zijn - als dorpeling onder de tram komen. Daarna een hectisch centraal station in. Dan merk ik, dat ik nog allesbehalve fit ben. Ik voel me goed, maar na zo'n hele inspannende dag merk ik dat er nog wel wat te bouwen valt aan mijn fitheid en te wennen aan het nemen van rust.
En wat seks betreft: je zou bijna vergeten dat het een van de heerlijkste interacties is tussen partners en dat je gerust plezier mag putten uit De Daad. Ik kon het vandaag ook niet meer opbrengen om wéér naar Amsterdam te gaan. Altijd maar Amsterdam. Zeker niet omdat het ging over hiv en hcv coïnfectie. Ik ben er echt nog niet klaar voor het daar al te veel over te willen hebben. Een nieuwe behandeling na de zomer voel ik dichterbij komen, en de loodzware belasting ervan voor het lichaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten