Jaco drie jaar geleden overleden

Weer zo'n in trieste dag. Grijze lucht, ben bloemen gaan brengen bij Jaco's graf. En bij dat van mijn vader, die volgende maand een jaar terug overleed. Het blijft moeilijk. Ben veel met ze bezig, nu ik een boek in voorbereiding heb en me op mijn blog aan het inlezen ben. God wat waren het kanjers. Nu ik mijn blog teruglees uit de periode dat Jaco tegen zijn kanker vocht, ben ik verbijsterd hoe sterk en wijs hij was. Dat was ik toen al, maar nu nog meer dan toen. Misschien omdat de adrealine destijds door mijn lijf gierde, en ik er gewoon was. Ervoor wakend dat de emoties sterker zouden zijn dan ik, zodat ik er ten alle tijde voor hem kon zijn. En voor mijn andere kinderen. En achter werk aan kon. En de scheiding kon verwerken, en ... nou ja. Er gebeurde toen teveel, en dat is sindsdien ook zo gebleven. 3 x ziekenhuis, vader weken op intensive care, strijd met artsen, volledig arbeidsongeschikt bevonden worden, het huis in de verkoop gezet, een van mijn beste, intieme vrienden verloren aan een overdosis, nieuwe kuren tegen anale kanker en binnenkort weer een tegen Hepatitis C, een moeizame relatie met mijn dochter. Het gaat maar door. Van het grootste belang is dat ik mezelf ga respecteren, en me niet over alles wat gebeurd is sinds het aangaan van mijn relatie 35 jaar geleden schuldig blijf voelen. Want als ik dat al was, en daar kun je over redetwisten, dan heb ik zo langzamerhand wel genoeg geboet. Ik heb mijn eigen leven, en moet daar zinvolle en als het kan ook plezierige invulling aan leren geven. Maar daartoe moet ik dan wel eerst alles wat me is overkomen echt verwerkt kunnen hebben. En de nare gebeurtenissen hebben elkaar zo snel opgevolgd de laatste jaren, dat ik daarin een achterstand heb. Daarom is dat boek belangrijk. Ik wil publiceren, maar in eerste instantie is het een gereedschap om tot zelfaanvaarding te komen.

Ik beleef deze dagen met name Jaco's sterven en alles wat daaraan vooraf ging tot in de kleinste details. Ik kan zeggen dat ik zijn verlies behoorlijk heb verwerkt, maar als ik mijn emoties laat gaan ben ik gewoon hartstikke kwaad. Ik ben blij dat ik hem heb gehad, maar woest over de manier waarop hij bij ons vandaan gehaald is. Liefde gaat over de dood heen. Ik hou van je Jaco, zal ik ook altijd blijven doen. Hou ook een beetje van mij, okay? Het ga je goed, daarboven. Knuffel. Pa.