dinsdag 20 juli 2010

Paars plus van de baan

Ik had echt verwacht dat dit kabinet een paars plus signatuur zou krijgen, maar na twee weken en twee dagen intensief onderhandelen - helaas weer met het accent op het overbruggen van verschillen en níet of onvoldoende op het bekijken wat de partijen met elkaar bindt - is het mislukt. Wat nu in Godsnaam? Een centrum coalitie zoals Rutte wil, VVD - CDA - PvdA. Dat advies gaat hij morgen brengen was vanavond in het nieuws. Waarop Cohen onmiddellijk en naar mijn mening logischerwijze direkt reageerde met de mededeling dat zo'n kabinet er niet gaat komen. Dan toch maar met Wilders, die alwéér de vlaggen wilde uithangen? Mijn vader zei: maar dan wel halfstok. En gelijk heeft ie. Want hoe, vraag ik je, kan welke zichzelf serieus nemende partijleider nu ooit akkoord gaan met coalitievorming met een partij, die zichzelf niet eens een partij zou mogen noemen omdat ze artikel 1 (ja, één) van de grondwet weigert te respekteren? Afgezien van het feit dat zowel Rutte als Wilders nog maar net droog aan het worden zijn achter de oren en helemaal niet in staat om Nederland uit de drek te sleuren? Ik begrijp dat werkelijk niet, net zomin als dat ik Beatrix begrijp, en iedereen die mij een klein beetje kent weet dat het krediet dat ik haar wil geven zo ongeveer tot in de hemel reikt. Maar hoe kan Beatrix, als staatshoofd, nu ooit aksepteren dat Wilders mee zou gaan regeren? Dat kan toch helemaal niet? Wat blijft er dan in vredesnaam nog over. Gewoon Paars? wat zou de winst daarvan zijn? Volgens mij blijft er maar één ding over, en hebben de paars plus partners dat feit onderschat: nieuwe verkiezingen. Met in het achterhoofd dat Wilders met 35 zetels gisteren nog nooit zó hoog in de peilingen heeft gestaan.

Misschien verdienen we het dan toch op ons bek te gaan. Elk land krijgt de regering die het verdient. Nederland verdient misschien wel een minkukel als Wilders. Ik krijg zin om een politieke moord te plegen, ik zou die griezel met liefde om zeep willen helpen. Maar goed, dat ga ik natuurlijk niet doen. Daar ben ik veel te laf voor. Dan moet Wilders, met zijn partner Rutte maar eens flink op zijn bek gaan. Slecht voor ons land, in internationale verhoudingen en binnenlandse tolerantie, zonder enige twijfel. Maar als Nederland daar voor kiest: doe het dan maar. Alleen ik blijf nog een jaar in mijn huis en daarna verkopen en als dat gebeurt, ga ik niet alleen zoeken naar een ander huis, maar naar een ander land waar mensen nog redelijk kunnen denken. Wat mij betreft kan het rood wit blauw half stok.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten