casemanagement

De ontwikkelingen volgen elkaar nu snel op. Overmorgen is de eerste module, die gaat over vernieuwing in de zorg. Hoe van regulerend naar vraag gestuurd werken wordt omgeschakeld, waardoor het initiatief meer komt te liggen bij de klant, oftewel de burgers. Dat vereist een enorm omdenken, zowel in de eerste lijn zorg, die meer zelf gaat afhandelen, alsook in de belangenbehartigingsorganisaties en hulpverleners, alsook voor de individue die een beroep doet op zorg. Een logisch gevolg voor ons klanten is dat we door de bomen van mogelijkheden en onmogelijkheden het bos niet meer zien en dus niet goed meer weten waar we met onze sores naartoe moeten. Daar komt de casemanager in beeld, een discipline dus die volop toekomst heeft. Dat is heel in het kort waar het donderdag over zal gaan. Ik heb al menig uur aan het inlezen besteed, en tegelijkertijd ook mijn administratie al een heel eind weer overzichtelijk gemaakt, en tegelijkertijd ook een niet onsuccesvolle belronde als opvolging van mijn mailing naar de duitse groothandelaren gedaan. Dagen van 12 uur werken, maar dat komt toch vooral door de snelheid waarmee het casemanagement plotseling van start gaat en de seizoensperikelen in mijn bestaan als ZZPer.
Ik voel me best vermoeid nu, maar ook heel erg levend. Deze week uit tijdig naar bed en zorgen dat ik fit genoeg blijf. Dat is nu even belangrijk en dan maak ik me sterk, dat er de komende maanden wel eens verrassende ontwikkelingen bij het vinden van werk kunnen ontstaan, gaande weg. Sowieso geeft het me extra kansen op een moderne manier en mogelijk beginnend vanuit een parttime situatie een nieuwe loopbaan te vinden. Maar goed, even met beide benen op de grond blijven staan nu. Het gevaar van mezelf voorbij rennen is weer volop aanwezig, daar moet ik wel voor waken.