Afscheid

Vandaag heb ik de moed opgevat om eens met de schoonmoeder van mijn dochter te gaan praten. Haar teneergeslagenheid van de week blijkt terecht. Zij is aan het afscheid nemen begonnen.

Ik maakte me zorgen dat ze het onderwerp van haar moment van overlijden en de consequenties daarvan voor mijn schoonzoon en dochter uit de weg ging, maar vandaag bevestigden zij en haar toekomstige echtgenoot dat ze het daar nu dan toch echt over hebben gehad. Dat is goed, het zal op het moment zelf veel rust geven als iedereen weet waar ie aan toe is.

Dat de kanker nu ook in haar hoofd zit bleek uit het uitvallen van de functies van de linkerkant van haar lichaam, onderzoek toonde aan dat dit van een gezwel in haar hoofd afkomstig is. Aanstaande dinsdag wordt nog een ultieme poging gedaan om te kijken of ze nog een keer kunnen bestralen, maar of dat kan, of het zal helpen en hoe lang dan, dat is zeer de vraag. Elk moment kan de dood intreden, nu ruim twee en een halve week voor haar bruiloft. Ik hoop voor haar dat ze dit nog gaat redden en terugdenkend aan Jaco denk ik eigenlijk van wel. De wil speelt altijd nog een heel grote rol, en dat wil ze zeker nog meemaken.

Verdorie, wat triest allemaal. Ik heb haar in elk geval maar gezegd dat haar zoon een toffe gozer is, voor wie mijn deur altijd open zal staan, hoewel de eerlijkheid me gebiedt te zeggen dat ik hoop dat hij en mijn dochter er in zullen slagen ofwel op een goede manier nog een tijdje vol te houden bij zijn stiefvader, in afwachting van het toegewezen krijgen van eigen woonruimte. Dat de deur voor mijn kinderen en hun aanhang open staat, is logisch. Maar ik moet ook verder. In elk geval was het alles dat ik kon zeggen, en ik zal er naar handelen nu ik het heb gezegd. Meer kon ik niet doen. Ze huilde. Die klote ziekte ook.

Calvijn - hij is fijn!

In de telegraaf las ik een artikel over de waarden van Calvijn, die we volgens Balkenellende vergeten zijn. Als je het mij vraagt, hebben deze waarden niets te maken met Calvijn, maar met respectvol met elkaar omgaan. Wat mij betreft was Calvijn een zuurpruimerige, vrekkerige kunstbarbaar. Het lijkt me buitengewoon weinig zinvol om de waarden die Balkenellende terug wil zien aan Calvijn op te hangen. Wat niet hetzelfde is dan het toejuichen als de bereidheid er zou zijn fouten die we gemaakt hebben door heilig geloof te hechten aan de vrije markt en het door mensen niet te leren zelf verantwoordelijkheid te nemen, toe te geven en daarin bij te sturen. Zodat we op duurzame manier leren begrip en respect te hebben voor elkaar, elkaar's culturen en verschillen, en een betere wereld kunnen nastreven voor de generaties die na ons komen. Een tikkie goedkoop, om een jubileumjaar van Calvijn daarvoor te gebruiken. Zo geweldig constructief was die man helemaal niet.

Quote telegraaf:
Balkenende wil nieuw verantwoordelijkheidsbesef DORDRECHT - De samenleving moet de eigen verantwoordelijkheid van mensen weer centraal stellen. Dat betoogde premier Jan Peter Balkenende zaterdagavond bij de landelijke herdenkingsbijeenkomst van de vijfhonderdste geboortedag van kerkhervormer Johannes Calvijn.

Volgens de minister-president hebben mensen in het denken van Calvijn een grote persoonlijke verantwoordelijkheid voor de keuzes die ze maken en de morele plicht die keuzevrijheid te gebruiken om het goede te doen. In de afgelopen decennia is die verantwoordelijkheid echter op veel plaatsen verdwenen. Balkenende noemde als voorbeeld de „doorgeschoten verzorgingsstaat” van de jaren zeventig van de vorige eeuw en het „heilig geloof in de markt” uit de jaren tachtig en negentig „dat tot de excessen heeft geleid waar we nu de wrange vruchten van plukken”.

Het verantwoordelijkheidsbegrip van Calvijn kan helpen de balans te hervinden, stelde de premier. Verantwoordelijk gedrag leidt volgens hem tot meer onderlinge betrokkenheid en respect en is de basis van een samenleving die sterk genoeg is om „iedereen te laten delen in welvaart en welzijn”, zei hij in de Grote Kerk in Dordrecht. Volgens Balkenende was Calvijn, die op 10 juli 1509 in de Franse stad Navon werd geboren. niet alleen een kerkhervormer, maar ook een maatschappijhervormer.

De premier is blij verrast door de vele aandacht die Calvijn dit jaar krijgt. „In het huis waarin ik opgroeide, stonden Calvijns Institutie, de Statenbijbel en de Heidelbergse Catechismus broederlijk naast elkaar in de kast - en werden daar ook regelmatig uitgehaald. Het gereformeerde geloof van mijn jeugd is en blijft voor mij een inspiratiebron en een anker in moeilijke tijden. Dus ja, ik durf mijzelf 'calvinist' te noemen.”

In de afgelopen crisismaanden heeft Balkenende zich ook laten inspireren door de morele economische lessen van Calvijn. „Géén focus op korte termijnwinsten, niet jezelf verrijken ten koste van anderen en als een goed rentmeester werken voor volgende generaties.” Matigheid, een hoog arbeidsethos en een 'dienende verantwoordelijkheid' voor de ander zijn volgens de premier calvinistische waarden die actueler zijn dan ooit.

De herdenkingsbijeenkomst was het hoogtepunt van het Calvijnjaar, dat met tal van activiteiten gepaard gaat. „Voor de liefhebbers is er Calvijnwijn, Calvijnpepermunt, Calvijnbonbons en, zeer belangrijk, Calvijnjenever - vier eerste levensbehoeften voor de ware calvinist”, aldus Balkenende.

zorgen

Gisterenavond kwamen mijn dochter en schoonzoon teneergeslagen bij me binnen vallen. Rick´s moeder blijkt nu ook kanker in haar hoofd te hebben, en er is niets meer aan te doen, zo lijkt het. 19 juni is haar bruiloft gepland, maar aangezien er nu elk moment vitale functies bij haar kunnen uitvallen is het maar de vraag, of dat allemaal nog door kan gaan. Bidden maar weer. Arme Annelies. Nog maar koud een half jaar geleden verloor ze haar broer, mijn zoon aan kanker. Nu dreigt binnen afzienbare tijd de dood van haar schoonmoeder, om nog maar te zwijgen over de spanningen die daar in huis voelbaar zijn. Er blijft dat meisje ook weinig bespaard.
Ik heb nu gezegd dat ik zeer binnenkort eens op bezoek ga bij die schoonmoeder, die zelf ook nog maar net in de 40 kan zijn, om haar gerust te stellen over de toekomst van haar zoon, die bij mij natuurlijk, als dat nodig is, opgevangen kan worden. Verder heb ik er op aangedrongen dat ze gesprekken over hoe de begrafenis er uit zal moeten zien niet uit de weg moeten gaan. Openheid in deze situatie naar elkaar toe kan later veel leed, gepieker en frustraties de wereld uit helpen. Ik besef dit maar al te goed, helaas.

Verder iets heel anders. Geert Wilders en zijn PVV. Lees het artikel maar.

Quote

PVV grootste bij Europese Verkiezingen
De PVV lijkt de grootste partij te worden bij de Europese Verkiezingen. Dat is de uitkomst van een onderzoek van EénVandaag onder 23.000 leden van het EénVandaag Opiniepanel. Van de deelnemers die zeggen te gaan stemmen kiest 21 procent voor de PVV. De PVV zou hiermee de meeste zetels voor Nederland in Europa krijgen

Een paar dagen geleden had ik, omdat ik nu eens een duidelijk beeld wilde hebben waar de PVV behalve onruststokerij nu eigenlijk voor staat, maar tot op heden heb ik nog geen antwoord mogen ontvangen. Waarschijnlijk weten ze de antwoorden niet op mijn vragen. Tekenend vind ik. Ik blijf erbij dat ik hoop dat de stemgerechtigde nederlanders als puntje bij paaltje komt stemmen op wat voor partij dan ook, maar dan wel een die echt ergens voor staat, en uit is op een stabiele, zorgzame samenleving waarin liefde en respect belangrijke drijfveren zijn, in plaats van angsthazerij en aggressieve taal, bangmakerij en lege phrasen waar de PVV mee schermt. Want je hoeft volgens mij niet hoog opgeleid te zijn om te zien dat de PVV een intriest fenomeen is dat berust op niets dan negativiteit, manipulatie en populisme

Holland does have talent! Fan-tas-tic

Ongelooflijk vet cool. Een stel jonge nederlanders van buitenlandse afkomst, gewoon oefenend in een wijkgebouw in Rotterdam Zuid. Een van de leden van de groep danst inmiddels in de shows van Michael Jackson, de danser-of-all-times, wat je verder van die griezel ook mag denken.

Een sympathiek stel gasten die er bewust voor gekozen heeft om drugs en gangs achter zich te laten en wat positiefs met hun leven te doen. RESPECT! En Godallemachtig, wat een super show zetten die gasten neer. Wereldklasse.

Echt, waan-zinnig. Mijn grote favorieten, en ik heb op ze gestemd en zou zwaar teleurgesteld zijn als deze gasten met hun ongelooflijke show en sportiviteit niet zouden winnen. Klasse, Klasse, en nog eens Klasse.

Hier een filmpje uit een eerdere aflevering.

Heilige Kerk .... Fuck it!

Uit Ierland komen weer rapportages die je de rillingen over je lijf doen lopen. Miljoenen worden door de Kerk uitgegeven om de vernedering en misbruiking van jongetjes door Priesters met de mantel der liefde te bedekken. Inderdaad, van berechting van deze Priesters zal geen sprake zijn. Na het lezen van Peter Tremayne, een Ierse schrijver die historische romans schrijft, griezel ik ervan dat juist in de in Europa heel Roomse Kerkelijke Kerk, waarin moorden, folteringen en vernederingen aan de orde van de dag was waar het dwarse Ierland zich met man en macht tegen verzette. Daar heerste weliswaar een tegenwoordig ook niet meer te dogen mix van Kerk en Staatsbestuur, maar het was op een pre-moderne leest geschoeid. In heel Europa was het juist Ierland waar veel zuiverder met de Kerkelijke Leer werd omgegaan, vrouwen gelijke rechten hadden als mannen en hoge posities konden bekleden, en Priesters wel het recht hadden om te huwen, waardoor veel verwrongen seksuele belevingen vermeden werden. Ook het toen geldig strafrecht was zo modern, dat het in onze moderne tijd niet zou misstaan. Dat hield lang stand onder de enorme druk van de Roomse Kerk, maar blijkbaar is het toch ergens misgegaan. Heel erg mis. In en in triest blijf ik het vinden elke keer als deze berichten boven water komen. En als de Kerk zich niet omvormt, alle verzonnen dogma´s overboord gooit en de Leer van Jezus zou uitdragen op de manier waarop die was bedoeld, vrees ik dat het dweilen met de kraan open blijft.

Een prachtige homo-feel good film

Meervoudig prijswinnaar, en up for the Astaire, the oscar for movie dance and choreography.

Voor de liefhebbers.



Gepikt van het blog van Ad Schuring.

De gaylympics in Keulen in 2010!

Ook een aanrader voor de sportievelingen onder ons: de Gaylympics. Een soort van Olympische spelen, maar veel laagdrempeliger, bedoeld voor homomannen van overal ter wereld die daar naartoe komen. Zo'n 12.000 deelnemers uit 70 landen. Het zal naast de sportieve inspanningen ook bruisen van levendigheid en een waar feest worden bij onze oosterburen. Ik ga er zeker en vast een kijkje nemen. Zeker en vast, een term uit Belgie, waar ik na mijn recente bezoek aan The Boots in Antwerpen helemaal geen twijfels meer over heb. Wat een heerlijke mannen! Wat een lekkere sfeer! Ik heb het er nog warm van.

Voor wie meer wil weten over de Gaylympics:

http://www.games-cologne.de

Weekendje Orvelte

Op het Poz and Proud blog is vandaag alvast een vooraankondiging verschenen van het weekend Orvelte, dat ter ontspanning en ontmoeting dient voor homomannen met hiv.
Vorig jaar was het de eerste keer, toen gingen er ruim dertig mensen mee die het overwegend erg naar hun zin hadden, alleen bij mij kwam de stoom uit mijn oren over de kwaliteit van het eten, en niet iedereen vond het prettig om op ruime slaapzalen ondergebracht te zijn.

Dit jaar gaan we naar een Oer Nederlandse boerderij, gelegen in het museumdorp Orvelte dat we al zijn wezen bekijken. Zeer de moeite waard, en een ambiance waar je u tegen zegt, terwijl iedereen op 2 persoonskamers kan worden ondergebracht en ook de maaltijden van een veel beter niveau zijn. De kosten zijn ook wel iets hoger, maar daar is het ter beschikking zijn van fietsen, voor de liefhebbers ook nog eens bij inbegrepen, terwijl de consumpties minder kosten dan in Stay Okay.

Een aanrader, echt, voor iedereen die er eens lekker een keer helemaal uit wil zijn en Nederland in al haar schoonheid eens van een heel andere kant wil bekijken.

http://www.hivnet.org/blogs/pozandproud/?p=4561

Dan Brown´s Bernini Mysterie

De verfilming van het boek Bernini Mysterie met Tom Hanks, geschreven door Dan Brown, voordat hij De Davinci Code schreef overigens, vandaag gezien met Johan. De film is zonder enige twijfel van veel beter kaliber dan de Davinci Code. Boeiend van de eerste tot de laatste minuut, waarbij de kijker verschillende keren op het verkeerde been wordt gezet. Ook de themathiek boeit me enorm: moet religie altijd contra de wetenschap staan, zoals de Kerk de wetenschap door de eeuwen heen altijd als een bedreiging heeft gezien, zoals de Illuminati, een sekte die de wetenschap aanhing binnen de Kerk die ondergronds moest omdat de Kerk die niet aksepteerde, wat zoveel betekende dat ze leden ervan hun leven niet alleen niet zeker waren, maar wel zeker wisten dat ze vermoord zouden worden, of is het toch gecompliceerder dan dat. Komen we met de steeds verfijndere technieken in Nanotechniek en de manifestatie van Anti Materie steeds dichter bij dat wat De Schepping zou zijn geweest? Ook vandaag de dag een super aktueel thema, net als de vele geheime boodschappen en codes die verborgen zitten in de Kunst en de geloofwaardigheid van de Kerk als Instituut. De film suggereert dat er nog steeds hoop is dat de Kerk haar geloofwaardigheid kan herwinnen, als het terugkeert naar Altruisme. De film deed me er trouwens aan herinneren dat ik beslist toch een keer naar Rome moet gaan. Die kans krijg ik waarschijnlijk binnenkort, als ik toch naar Italie moet vanwege mijn rol als Independant International Sales Rep, en die zal ik dan pakken ook. Ik blijf de italiaanse Kunst, vanaf de vroeg crhistelijke tijden of zelfs daarvoor, via de Romeinse Kunst en die van na de middeleeuwen, de Renaissance, de beelden naar Grieks Realisme, de kunst van Rafaello, Michelangelo, Davinci, de prachtige fresco's onwaarschijnlijk boeiend vinden. Het was in de 52 mijl lange gangen van de Vaticaanse archieven terug te vinden hoe Galileo in de lage Landen, Nederland dus, degene was die de aanwijzingen gaf dat de Illuminatie nog steeds bestond en wachtte op het perfecte moment om zich te manifesteren. Een adembenemend spannend verhaal, prachtig in beeld gebracht. Een Must See.

Poz Tea Dance 9 mei

Na het debacel van de vorige Poz Tea Dance, dat samenviel met een ander groot evenement, was het deze keer blijkbaar weer heel geslaagd. Ik heb het zelf gemist na twee slapeloze nachten, maar het moet deze keer erg geslaagd geweest zijn, met 50 mannen binnen, en een straight forward setting, zonder speciaal thema. Het concept deed het goed en de sfeer was ontspannen, zo te zien aan de videootjes die ik op het blog van Leo zag. Niet ik, maar de andere Leo van Poz and Proud. Met dank aan de muziek en Guido, die zorgde voor een kleurrijke setting.

Komend weekend is de derde Poz Speeddate in de Prik in Amsterdam. Ben benieuwd welke matches daar nu weer uit gaan komen.

De omgekeerde wereld

Haha! Het is weer eens wat anders dan het normale gezeur:

Quote

wo 20 mei 2009, 19:31 | 35 reacties Disco bejaarden verstoort examen AMSTERDAM - Leerlingen van een Amsterdamse school klaagden woensdag bij het LAKS over een bejaardendisco die tijdens het examen werd gehouden. De klachtenteller bij het LAKS staat na drie dagen op 27.000 telefoontjes. Dit meldde een woordvoerster van het scholierenorganisatie.


Unquote

joy

Vandaag is de brief van mijn advocaat naar mijn verzekeraar gegaan. Het staat op voorhand wel vast dat ik dit win. Laat de Euri maar snel tot mij komen. Verder een lekker vredig dagje. Even met Jaco gebabbeld bij zijn - alweer - fleurig omrandde graf, een stukje bedrijfsboekhouding opgezet, en geluisterd naar Holland´s Got Talent herhaling. Gospel is joy. Religie zoals het bedoeld is. Levensblijheid. en helemaal heerlijk vond ik, om te zien en om te horen, The Basily Boys met hun akoestische zigeuner gitaarspel. Verrukkelijk.

Klinkklare nonsense

Dat dit bij Klink, minister van Volksgezondheid, ueberhaupt nog een thema van overweging is, vind ik onbegrijpelijk. Natuurlijk moeten hiv healings niet kunnen, want hiv laat zich niet wegbidden of zo. Dat is Klink Klare Nonsense. Klink vraagt zich af of de uitvoerders van de healings patienten de toegang toe de reguliere zorg ontzeggen. Leeft die man op een andere planeet of zo? Hij zou toch moeten weten dat juist in de gemeenschappen waar die hiv healings plaatsvinden, een kwetsbare groep vaak allochtonen die zeer sterk met de Kerk verbonden zijn, de toegang tot de reguliere zorg niet hoeft te worden ontzegd, omdat het een soort van ongeschreven wet is dat je niet naar een hiv behandelaar gaat, als je eigen Kerkgemeenschap je door middel van een hiv healing kan genezen, op wonderbaarlijk eenvoudige wijze, zonder remmers en zo?

De achterban van deze Kerken wordt moedwillig bedrogen en brengt zichzelf en daarmee ook anderen waarmee sekusele gemeenschap plaatsvindt, vaak tot en met de eigen partner, in zeer ernstige medische problemen. Een situatie, die volstrekt onaanvaardbaar en ronduit misdadig is. zijn houding spreekt op non verbale manier boekdelen. Alles is te lastig en in-en-in vervelend. Nee, moet je hem dan zien in de kruistocht tegen rokers, waar hij ferm te vuur en te zwaard een eind aan wil maken.
Tuurlijk is roken ook een gezondheidsrisiko. Maar weigerachtig zijn om in te zien dat hiv preventie, juist in kwetsbare groepen als die van verschillende allochtone gemeenschappen, een zeer ernstige bedreiging vormt voor de volkgsgezondheid, daar heeft meneer geen moeite mee. Weg met dat misbaksel!

Ik walg van die Klink. Hoe kan het bestaan dat in een land als het onze zo'n lichtzinnig figuur zo'n zware functie, verstoken van elke realiteitszin ueberhaupt mag uitvoeren! Stoppen die vent, en wel NU! Want het is sowieso al veel te laat.

Gadverdamme!

Quote trouw

Klink onderzoekt hiv-healings toch

amsterdam –- Minister Klink (volksgezondheid) laat toch onderzoek doen naar hiv-healings in kerken. Hij zag daar vorig jaar nog van af, onder meer omdat de vrijheid van godsdienst in het geding zou zijn. Nu wil hij toch ’geverifieerd’ hebben of de ’uitvoerders van de hiv-healings patiënten de toegang tot de reguliere gezondheidszorg ontzeggen’, schrijft hij in een brief aan Amsterdamse stadsbestuurders.


De Surinaams-Nederlandse Mikel Haman, zelf hiv-positief, reageert opgetogen. „Eindelijk neemt de overheid de berichten serieus.” Haman onthulde in september 2008 in deze krant dat Surinaamse en Antilliaanse, pinksterachtige groeperingen healings hielden waarbij homo’s en hiv-positieven ’genezen’ zouden worden.

Mikel Haman juicht het onderzoek naar spirituele genezingen toe, maar hij vreest dat het optreden een waterbedeffect heeft. „Die kwakzalvende pinkstervoorgangers worden waarschijnlijk actiever in Suriname en op de Antillen. Binnenkort ga ik daar met de Surinaamse ambassadeur over praten."

Unquote

Geestig...

Wat moet je hier nu weer van denken?

Quote telegraaf 18 mei:

Onderzoek naar geesten in oude gevangenis LEEUWARDEN - Een team van geestenonderzoekers gaat in de voormalige Leeuwarder stadsgevangenis De Blokhuispoort op zoek naar de aanwezigheid van geesten van overleden gevangenen. Dat zei een woordvoerder van het Bureau CareX, dat de oude gevangenis beheert, maandag.

Het gebouw is tegenwoordig in gebruik als werkplaats voor kunstenaars en musici. Zij hebben het gevoel dat het er spookt. Het gebouw diende van 1580 tot en met 2007 als gevangenis.

Het bedrijf The Dutch Paranormal Society (TDPS) is door CareX gevraagd het gebouw te bekijken. Daniel van Vliet van TDPS denkt dat het mogelijk gaat om geesten van oud-gevangenen die op brute wijze zijn overleden. „Zij zijn boos. Die boosheid is merkbaar in het gebouw.”

Van Vliet zegt eventuele geesten niet per se te willen verdrijven. „Wij documenteren het, maar hoe meer we met de geesten communiceren, des te rustiger ze kunnen worden. Mochten we later denken dat ze echt weg moeten, dan huren we een specialist in, die de geesten kan verdrijven.”

Unquote.

Dansen... mijn oude passie

Vanavond heb ik zitten kijken naar Dancing with the Stars. Heerlijk, zeker nu Freestyle is ingevoerd waardoor het stijldansen een heel eigentijdse, sexy, dirty dancing toestond. Heerlijk. Niels en Nicolette waren mijn grote favorieten. Nicolette die zo braaf de Achmea kenniskwis voor kinderen presenteert, Nicolette die zich ontpopte als een mega sexy, vrije vrouw. En wat een performance, al in de eerste aflevering. Iedereen die weet hoe moeilijk dansen is, en hoe moeilijk het is om je helemaal te laten opgaan in de muziek, zeker in anderhalve minuut tijd die je krijgt. Fantastisch.

En dan Ursul, ja echt, Ursel-de-Geer. Toen hij vanavond op zijn 63e de whow van zijn leven gaf en zei dat hij op zijn twaalfde op een feest foto´s ging maken om te verbergen dat hij niet kon dansen, dacht ik: Wat zonde. Wat zonde dat je er niet gewoon eerder voor gegaan bent om er iets van te maken. En bedacht ik dat het leven echt te kort is om dingen die je ooit wilt doen, uit te blijven stellen. Ursul zei, dat hij in zijn ooghoeken het bejaardentehuis op zich af zag komen, maar dat wel terwijl hij de samba aan het dansen was. Nou Ursul, petje af. Dat bejaardenhuis moet nog maar even wachten. Daar ben je - en ik kan het weten want tot vorig jaar waren bejaardenhuizen mijn klanten - voorlopig nog niet aan toe.

Ik heb er van gesmuld. En een gevoel van weemoed overviel me terugdenkend aan mijn eigen dansjeugd. Het dansen ben ik na het vertrek van mijn ex gestopt. Maar de passie is niet weg. En de laatste dans, die is nog verre van me. Er zullen er nog heel wat komen. Zeker weten.

En God schiep Arie

Arie Boomsma, bijna ex-presentator bij de EO, mag weer presenteren. Ondanks zijn niet vooraf kenbaar gemaakte interview dat hij gaf aan een homo glossy. Arie is in mijn achting gestegen. Hij heeft gedaan wat hij moest doen, en hij heeft overwonnen. Daarmee heeft hij de positie van de EO met betrekking op homoseksualiteit in beeld gekregen, en daarmee is een duidelijk signaal gegeven: binnen de EO is het okay dat er verschillende richtingen zijn waarop over homoseksualiteit wordt gedacht, maar een discussie over het onderwerp mag niet uit de weg worden gegaan. Ook binnen het Geloof dient plaats te zijn voor homoseksualiteit. Way to go, Arie. Vooral de slotzin vond ik mooi op het blog van Poz and Proud:

“Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst weer los ga op dit thema.” Boomsma wil over homoseksualiteit kunnen blijven praten. “Mocht ik er straks achter komen dat er toch geen ruimte is om de grenzen op te zoeken, wat ik natuurlijk niet hoop, dan moet ik durven concluderen niet samen met de EO verder te kunnen.”

Over fossielen gesproken

Wiegel. Ach ja. Hij heeft een soort gave om zich laf op de achtergrond te houden, en dan op de meeste idiote momenten de boel flink overhoop te gooien en de aandacht op zich te trekken. Een zielsverwant van Wilders, zou je haast denken:

Quote telegraaf:

Wiegel: VVD had Wilders moeten houden AMSTERDAM - Hans Wiegel kritiek op de VVD. De partij heeft op politiek gebied concurrentie van links en van rechts en dat is volgens de ex-partijprominent te wijten aan verkeerde strategische beslissingen uit het verleden.

Volgens hem had de VVD mensen als Geert Wilders en RitaVerdonk nooit moeten laten gaan, zei hij in Business Class. En als VVD'ers klagen dat er te veel publiciteit is voor Wilders, dan moeten ze ervoor zorgen dat er aandacht komt voor de VVD zelf.

Wiegel noemt Wilders een raspoliticus.

Unquote.

Raspoliticus... Als dat is wat een raspoliticus is, ben ik begrijp ik waarom ik nooit politicus heb willen worden. Net zoiets als ras Pittbull of zo?


En dan dit bericht over een uitnodiging van o'Bama om een eredoctoraat op een katholieke universiteit in ontvangst te nemen, en de reactie van het fossiel Katholieke Kerk daarop. Vind je het gek, dat steeds minder mensen in de VS kiezen voor een actieve Geloofsbelijdenis, zelfs in deze tijd van crisis, een tijd die zich tot op heden ook in Amerika altijd kenmerkte door een terugvlucht naar de Kerk:

Winst is misschien, maar dan ook alleen maar misschien, dat de Paus in Israel zijn diepe respect voor het Joodse geloof heeft uitgesproken. Hij heeft veel gezegd dat het tegenovergestelde heeft gesuggereerd. Of op sommige momenten juist dingen niet gezegd die de twijfel daarover hadden kunnen wegnemen. Maar hij heeft het nu in elk geval gezegd.

Quote:

Omstreden bezoek Obama aan katholieke universiteit CHICAGO - Tegenstanders van legalisering van abortus demonstreren zondag in South Bend in de Amerikaanse staat Indiana tegen het bezoek dat president Barack Obama aan de rooms-katholieke University of Notre Dame brengt.

De president ontvangt er een eredoctoraat in de rechten en houdt er de rede bij de opening van het academisch jaar. De tegenstanders vinden het ongepast dat de belangrijkste katholieke onderwijsinstelling in de Verenigde Staten de president zo'n eer bewijst. Niet alleen is Obama voorstander van legalisering van abortus, ook heeft hij een einde gemaakt aan het verbod van stamcelonderzoek.

Bisschop John D'Arcy in wiens diocees de universiteit ligt, boycot volgens de krant Chicago Tribune voor het eerst sinds hij 24 jaar geleden bisschop werd, de opening van het academisch jaar.

Meer dan 360.000 mensen hebben een petitie ondertekend waarin de leiding van de universiteit werd gevraagd de uitnodiging aan de president in te trekken. De voorzitter van de bisschoppenconferentie, kardinaal Francis George, zei dat de universiteit niet begreep wat het betekent katholiek te zijn, toen zij Obama vroeg. Volgens hem heeft de universiteit „vele, vele“ katholieken in verwarring gebracht.

Aartsbisschop Alfred Hughes van New Orleans verweet de leiding van de universiteit gebrek aan leiderschap en integriteit. „Wij mogen aan het duidelijke en onvermoeibare verzet van onze kerk tegen abortus en stamcelonderzoek geen afbreuk doen door eerbewijzen te geven en een podium te bieden aan degenen die de menselijkheid en waardigheid van de meest weerloze schepsels in ons midden ontkennen”, schreef Hughes in een open brief.

Zijn kerkleiders en tegenstanders van abortus tegen het bezoek, Obama kan op veel steun rekenen van de studenten. Van de studenten die over de zaak een mail stuurden aan het universiteitsblad, was driekwart voor de komst van de president. Uit een opiniepeiling bleek dat de helft van de ondervraagde katholieken vond dat de universiteit juist had gehandeld. 28 procent meende dat Obama geen uitnodiging had mogen krijgen.

Unquote.

Ik blijf onvoorstelbaar vinden, hoe bekrompen onze religieuze leiders vast blijven houden aan dogma's die berusten op historische manipulatie.

Fairy Tales

Morgen naar mijn advocaat. Mijn inkomensverzekeraar beroept zich op een clausule in het contract, waarin staat dat men mij mijn compensatie van 600 euro in de maand gaat geven zo spoedig mogelijk na beeindiging van mijn arbeidsongeschiktheid. Dat is natuurlijk idioot. Ik sloot die verzekering af om mijn hypotheek, ook als ik arbeidsongeschikt zou worden, kon blijven betalen. Nu krijg ik die als ik wonderbaarlijk genees, of dood ben. Morgen dus de strategie bepalen, want dit kan natuurlijk niet. Elders in het contract staat dat men mij voorschotten kan geven, en dat zal men ook moeten doen, aangezien ik anders eerst failliet zou gaan. Een rechter zal zonder twijfel mijn advocaat in het gelijk stellen, in de geest van het doel van deze afgesloten verzekering. Maar wéér moet ik mijn hele hebben en houwen op tafel gooien, en dat vind ik een tikkeltje vermoeiend.

Verder zou ik zo snel mogelijk het huis kunnen en ook wel willen verkopen. Alleen, daarbij heb ik wat hulp nodig van mijn oudste zoon, die zijn kamer zou ontruimen of opknappen, mijn ex vrouw, die mijn vloer en mijn afdak in de tuin zou aanpakken, en mijn dochter, die haar kamer zou op- en inruimen die ik vorig jaar al heb afgetimmerd. En daar zit ik ondanks herhaalde verzoeken nog steeds op te wachten.
Wachten, Wachten, Wachten.

Ik krijg er het lazerus van. Wat zou het mooi zijn als zou blijken, dat ik mijn eigen boterham weer kan verdienen op hetzelfde niveau als vroeger. Alles weer in eigen hand te hebben. Het zou me zo veel energie schelen, die ik nu gewoon kwijt ben aan wachten en onzekerheid.

En tja, dan is er nog, nu ik mijn nieuwe blog ben begonnen en mijn oude ben gestopt, de opmerking van verschillende kanten dat ik alles eens in een boekvorm zou moeten schrijven en publiceren. Maar ik weet niet. Waar zou ik in Godsnaam moeten beginnen. Het zou dan ook geen droge opsomming moeten zijn van alle ellende van de laatste tijd, maar op een of andere manier in een roman vorm moeten. Zodat het een boeiend boek zou worden voor lezers. Het zou ook een statement moeten zijn, een statement waarin anderen zich kunnen herkennen, een stimulans voor meer begrip dat het bij ziekte en verlies om veel meer gaat dan de medische aspecten. Maar ook en misschien wel meer over zingeving, aandacht, schuld, respect, trouw, barmhartigheid, afhankelijkheid, eenzaamheid, isolement, vertrouwen, optimisme, depressiviteit, verlies, liefde, vergeving, tolerantie, woede, wraaklust, groei, zelfacceptatie, optimisme, moedeloosheid, vechtlust, rechtvaardigheid, ga maar door. Het boek moet ontroeren, wakker maken, inzichten brengen en geen herhaling zijn van alles wat al geschreven is.
Dus waar begin je dan? En waar begint het een, en houdt het ander op. Hoe dicht bij elkaar liggen de vele emoties? Wanneer was je slachtoffer, als je dat al was, en waar precies werd je schuldig, als je dat al werd. En nu dezelfde vraag, maar nu betrekking hebbend op je partner? of je ex? Wanneer was je nog trouw? Aan jezelf? aan je partner? of je partner aan jou? En ben je trouwer als je trouw bent aan je partner dan aan jezelf, of ben je trouwer als je meer trouw bent aan jezelf dan aan je partner. En zou dat niet hetzelfde moeten zijn, of bestaat zo iets gewoon domweg niet. Dat je altijd trouw bent aan jezelf, en even trouw aan je partner. En als dat niet bestaat, is er dan niet altijd sprake van afhankelijkheid van de ander. En als dat dan zo is, is dat dan goed, gezond, slecht of verslavend? Barmhartig zijn, is dat een houding of een aktie? En als je barmhartiger bent naar jezelf dan naar je partner, ben je dan wel of niet barmhartig?
Werd ik eenzamer omdat ik ziek was, of ziek doordat ik eenzaam was? Of heeft het daar niets mee te maken? Ligt wraaklust niet heel dichtbij barmhartig naar jezelf zijn? Of ligt tolerantie dichterbij, of vergevingsgezindheid. Lijkt zelfvergeving niet heel veel op zelfacceptatie, of is er wel degelijk een essentieel verschil? Het laatste denk ik, want zelfacceptatie bevrijdt je van zelfstigma, terwijl zelfvergeving voortkomt uit zelfstigma.
Als iemand uit pure liefde en oprechte passie ervoor kiest om zijn partner onbeschermd te beminnen in een nieuwe relatie, is die dan schuldig aan een besmetting met een soa of hiv of niet, zelfs als hij of zij niet helemaal 100% zeker weet dat er in het verleden niet iets verkeerd zou kunnen zijn gegaan? Terwijl bij gelopen risico voor het voorschrijven van PEP altijd een risiko afweging wordt gemaakt en er dikwijls voor wordt gekozen dat PEP niet nodig is, hoewel 100% zekerheid dat geen besmetting heeft plaatsgevonden niet gegeven kan worden?
Is het rechtvaardig dat een jongen van 22 dood gaat aan kanker, monogaam, een bonk sportiviteit, niet roker, nauwelijks drinker, nooit drugs, terwijl zijn vader die alles heeft gedaan wat God verboden heeft met hiv, hepatitis C en depressie vrolijk doorleeft? Of gaat die vraag nergens over omdat de zin van het leven iets heel anders is? En hoe vang je al deze vragen en iets dat begint te lijken op antwoorden in een boek? Ga d'r maar aanstaan! Misschien doe ik dat ook wel. Maar nu nog even niet, want hoe verder ik ook ben in al deze vraagstukken, hoe meer ik zie dat het allemaal niet zo simpel en rechtlijnig is.

En dat is dan in zijn soort wel weer heel boeiend. Dat alles wat over me heen gekomen is, me in staat stelt om vragen te formuleren om antwoorden op te willen vinden. En dat dat een verdomd boeiend proces is. Vermoeiend, maar boeiend. Dat is dan in elk geval één ding in mijn leventje, dat wel zeker is.

En dan is het weer leuk om het winnende songfestivalliedje te horen, van een jongen van 23 die op 5 jarige leeftijd uit Rusland naar Noorwegen was verhuisd, leuk viool speelt en een zo heerlijk klinkend simpele kernachtige tekst verzint en een song componeert, die resulteert in een waardering die tot ongekende hoogte is gereikt. Nog nooit won iemand met een zo groot puntenverschil het Eurovisie Songfestival. Een sympathiek liedje over prille liefde, de liefde op een Fairy Tale, een sprookje. Misschien is dat gewoon wat het leven is. Een aaneenschakeling van Fairy Tales.

Terug uit Skandinavie

Het was me het reisje wel weer zeg. In drie dagen van Schiphol naar Arlanda Stockholm, daar een auto gehuurd, naar de klant gereden, deze geinteresseerd, vervolgens het centrum in gegaan omdat ik daar jaren niet geweest was. En Stockholm is een mooie, trotse stad. Het Koninklijk Paleis gezien, Tivoli uit de verte, een prachtig oerbos bewandeld, wijde gezichten over historische gebouwen, driemast zeilboten, de Ferry naar Turku in Finland genomen, aan boord eerst de zon in de zee zien zakken, tussen de vele prachtige eilanden van de archipel ten oosten van Stockholm, de nachtclub bezocht, in het restaurant gezeten, in mijn hut geslapen en ín de vroege stralende finse morgenzon van boord gegaan en over een spiksplinternieuwe snelweg van Turku naar Helsinki naar de hoofdstad gereden, een klant geinteresseerd, de stad in geweest omdat ik daar jaren niet was geweest, plezierbootjes gezien, de kerk met de gouden torens, een oneindig aantal trammetjes, op elke flat de witte vlag met het blauwe kruis, verkeersborden met pas op! Overstekende elanden erop, de oude tweebaansweg van Helsinki terug naar Turku langs bossen en meren met een temperatuurtje van bijna 30 graden Celcius, het oude slot daar bekeken, de haven aanschouwd, een Finse oorlogsbodem bekeken, de veerboot weer op, geslapen als een blok, de volgende ochtend weer in Stockholm, teruggereden naar het vliegveld en drie uur later stond ik weer op schiphol, waarvandaan het ritje naar huis net zo lang duurde als de vlucht van Amsterdam naar Stockholm, op 10 minuten na, want dat duurde het ritje van Stockholm naar Amsterdam korter.

Maar goed dat ik het rustig aan kan doen, anders zou je nog gaan denken dat ik wel heel veel dingen in heel weinig dagen prop. Het was een leuke en zoals het er naar uitziet ook lucratieve reis. Laat de orders maar tot mij komen!

PVV naar Europa?

Een strak plan! Ben benieuwd of ze daar kunnen uitleggen waardoor ze steeds geen tijd kunnen vrijmaken om bij het lijsttrekkersdebat aanwezig te zijn, en ook of ze kunnen uitleggen dat ze er zitting in willen nemen met de doelstelling om ons losser te maken van Europa.

Huilebalken zijn het in de PVV. Ik kan er geen respect voor opbrengen. Altijd maar zeggen wat ze niet willen, en nooit duidelijk zijn over het inzicht van deze Beweging hoe het beter kan. Dan heb ik heel wat meer respect voor Neelie, die in tegenstelling tot de klagers van de PVV van grote allure is, en voor wie Nederland terecht te klein is. Zij laat zich - in tegenstelling tot de PVV - niet leiden door angst, maar is volhardend in haar drang naar transparantie en rechtlijnigheid.

X factor. En de winnaar is ..... Lisa

Wat een fantastisch talent stond er de afgelopen weken op de planken. Volgens mij hebben we van minstens 5 van het laatste nog niet gezien. Zo was ik zelf bijvoorbeeld ook een fan van Jamal, zo jong nog, maar zo talentvol en zo´n fantastisch zanger en danser. Maar Lisa vanavond, met het nummer Halleluja. Sen-sa-tioneel. Even zat ik me af te vragen, of vanavond Gospel opnieuw uitgevonden is. Een ruwe bolster, blanke pit meid.

voor het geval je het gemist mocht hebben: de volumeknop omhoog en luisteren!

Op kraamvisite

Vandaag eindelijk op kraamvisite geweest bij Larissa en Hamady. Kadiya is een prachtige dochter geworden, een donker getint meisje, met een bos ravenzwart haar en prachtige bruine kijkers. Ik had een jurkje gekocht en een zonnebrilletje. Als ze die opzet, van de zomer, wordt het een echte femme fatale! Haha. Met zulke ouders, haar Senegalese en hollandse familie en uitgebreide vriendenkring moet het wel een prachtige vrouw worden. Van binnen en van buiten. Verder had ik een knuffelbeestje gekocht voor in de wieg, dat ´somewhere over the rainbow´ speelt. Dat is een kleine verwijzing naar haar beschermengel, mijn jongste zoon Jaco die ik gevraagd heb om vanuit de hemel een kijkje op haar te houden zodat Kadiya zal opgroeien in voorspoed en goede gezondheid. Verder nog gesproken met de kinderhivconsulente van het Sophia Kinderziekenhuis, die ook op bezoek was. Met haar ging het een tijdje niet zo goed, maar nu gelukkig weer wel, en binnenkort gaat ze met The Young Ones - tieners met hiv - weer op stap naar Barcelona en Belgie. Al met al was het een fijne middag, en het was heerlijk Larissa en Hamady als stralende jonge ouders te zien. Binnenkort komt Larissa een keer langs in Hoek van Holland. Dan gaan we aan het strand Kadiya's zonnebrilletje maar eens uitproberen. Haar lachende gezichtje deed me denken aan een muzieknummer dat mijn moeder vroeger vaak opzette, toen nog op 45 toeren. We kregen zo al inze luierpakjes het dansen in de benen.

Te trappezak Boogie.

Living along...

Daar ben ik weer. Het werd hoog tijd om mijn vorige blog: www.pozinthefamily.blogspot.com af te sluiten. Immers, ik begon het om alle emoties en ervaringen te beschrijven die ik heb doorgemaakt in de periode dat mijn kinderen opgroeiden, mijn echtscheiding speelde, mijn jongste zoon Jaco ziek werd en overleed, ik mijn werk verloor en mijn vanzelfsprekende gezondheid als gevolg van hiv, depressie en hepatitis C. Een periode waarin ik in enkele jaren tijd twintig jaar ouder geworden ben, en erg heb moeten wennen om een omschakeling te kunnen maken en de noodzaak daartoe te aksepteren om vanuit een druk, hectisch gezin om te schakelen naar een leven als jongere alleenstaande oudere. Waarin ik de pijn van mijn scheiding en het gruwelijke verlies van mijn jongste zoon weliswaar nog dagelijks voel, maar waarin mijn kinderen volwassen geworden zijn, ik geleerd heb om te kunnen blijven functioneren in een zeer onzekere situatie, waarin ik heb geleerd om zuiniger om te gaan met mijn energie en een nieuwe tijd tegemoet ga. Een tijd waarin ik mijn huis zal gaan verkopen, er weg ga en God weet waar naartoe, een tijd waarin ik een nieuwe balans zal vinden om als alleenstaande door het leven te gaan, nieuwe vrienden zal maken en nieuw ontstane vriendschappen zal onderhouden, een tijd waarvan ik me vast voorgenomen heb dat mijn hiv en hepatitis geen vooraanstaande rol meer mogen hebben en waarin mijn depressie heeft plaatsgemaakt naar berusting en het zoeken van nieuwe uitdagingen. Daar past een ander blog bij. Een zonniger blog. Tenslotte ben ik pas 50 en dus ongeveer op de helft van mijn leven. De eerste helft is gespeeld, met wisselend succes maar over het algemeen kan ik zeggen: Schoen war die Judendzeit. De eerste helft is geevalueerd, de peptalk voor de tweede helft is in de harde schijf onder mijn schedeldak gebrand, de verzuring van de spieren is voorbij, ik leef vrij, ongebonden en precies zoals ik ben. Misschien daardoor ben ik vol goede moed dat wat er ook gebeurt, het sowieso okay is. Het fluitsignaal voor de tweede helft is gegaan. De veters zijn weer gestrikt, tijd om van die tweede helft het best mogelijke te maken in een tikkie vreemd gevoel van harmonie: